Toekomst van de Nederlandse landbouw

Het kabinet-Rutte heeft de zoveelste dwaze beslissing genomen: met ingang van dit jaar is het melkquotum opgeheven. In het vervolg wordt aan een boer geen beperking meer opgelegd in het aantal liters melk die hij per jaar mag leveren. Een vervanging in de vorm van dierrechten, waarover werd gespeculeerd, is er niet gekomen; milieurechten kunnen nu beperkend zijn, maar zijn minder scherp.

Dit is overigens geen verwijt aan het kabinet alleen, maar aan de hele politiek: als ik me niet vergis heeft de Kamer vorig jaar een prachtig voorstel afgestemd van ik meen GroenLinks om het aantal grootvee-eenheden (gve) per bedrijf te beperken. Dat was namelijk de beste oplossing voor zowel natuur en landschap (en daarmee de hele samenleving) als voor de boeren. Nu er geen bovengrens is wordt de concurrentie moordend (soms zelfs letterlijk: het zelfmoordpercentage onder boeren ligt hoog). Door de lage vlees-, zuivel- en groenteprijzen wordt schaalvergroting de enige oplossing.

Maar de Kamer kiest er nu voor om grondloze groei aan banden te leggen. Misschien begrijpelijk, maar onrechtvaardig ten opzichte van de boeren met weinig grond, zoals vele in onder meer Gelderland en Noord-Brabant. Niet het aantal gve per hectare, maar aantal gve per bedrijf zou bindend moeten zijn. Willen we hier Amerikaanse toestanden met bedrijven van 2000 melkkoeien, 10.000 hectare bouwland, 50.000 meststieren, 100.000 varkens of 3.000.000 slachtkuikens?

 

Waarom is de regering er voortdurend opuit alle meerwaarde van de landbouw kapot te maken? In plaats van subsidie voor agrarisch natuurbeheer (SAN) te geven wordt de boeren een steeds zwaarder eisenpakket opgelegd. Het gevolg is dat alleen de grootste boeren die hun bedrijf zo efficiënt mogelijk hebben georganiseerd hun bedrijfskosten kunnen terugverdienen en zo nog een inkomen kunnen overhouden. Het gevolg is megabedrijven met grote stallen en grote kavels, zonder houtwallen en zonder koeien in de wei. De bedrijfjes met een meerwaarde voor natuur en landschap gaan kapot.

En het gezinsbedrijf gaat kapot, want steeds meer zie je grote ondernemers bedrijven opkopen en daar een werknemer op te zetten als 'filiaalleider'. Dat krijgen we ervan als we de VVD te hulp roepen om de zogenaamde crisis te bestrijden.