Wolven in Nederland

Natuurorganisaties zijn in de wolken: de wolf is terug in de Nederlandse natuur. Na losse zwervers heeft zich vorig jaar een paartje gevestigd op de Veluwe; het eerste roedel is in aantocht. Na anderhalve eeuw afwezigheid is de toppredator terug in de Nederlandse natuur, een teken dat die natuur inmiddels volwassen is.

O ja, de Nederlandse natuur volwassen? Bedoelen ze voorbeeldgebieden als dierentuin Oostvaardersplassen? (Liefhebbers daarvan zijn in de regel ook wolvenliefhebber; tegenstanders van beide vind je meer in de jagershoek.)

Het is vreemd: de voorstanders van grootschalige ‘oernatuur’ zetten overal uitheemse grote grazers in maar malen er niet om als de bejubelde wolf de al honderd jaar in de Nederlandse natuur ingeburgerde moeflons, die een belangrijke rol vervullen in het ecosysteem, te grazen neemt. Drijfjachten worden verboden uit diervriendelijkheidsoverwegingen maar de dood van een edelhert door de wrede tanden van een roofdier wordt verkozen boven de stille kogel van een jager. Begrijpt u het? Ik niet.

Er is echter een moeilijkheid: in de Nederlandse natuur lopen ook schapen. Dat die vooral te lijden hebben van honden en dat je beleidsmakers daarover nooit hoor is een ander verhaal, dat terzijde. Wolven lusten echter ook wel een schapenboutje. Alleen zwervende jonge dieren, werpen wolvenliefhebbers tegen; maar het mag duidelijk zijn dat die er eerder meer dan minder komen als zich hier complete roedels hebben gevestigd. Dus moeten de kudden worden beschermd met schrikdraad (en waakhonden). Puur natuur, meneertje.

Nederland is te kleinschalig voor een grootschalig roofdier als de wolf; de Nederlandse natuur kan niet zonder menselijke beïnvloeding. Als ecoloog heb ik één advies: schiet elke wolf af die een poot over de grens zet. Maar dat is vloeken in de kerk.

Doeslief

Stichting Ideële Reclame (SIRE) vindt dat Nederlanders vaak onaardig tegen elkaar doen en heeft daarom een campagne opgezet in de hoop dat mensen weer lief tegen elkaar gaan doen. O ja, er zijn ongetwijfeld voorbeelden van onvriendelijk of zelfs onbeschoft gedrag te vinden. Mijn algemene ervaring is echter anders.

SIRE noemt bij voorbeeld sociale media. Er is best wat voor te zeggen ze om te dopen tot asociale media, maar Facebook is er toch voor de “doe’s-lief-mensen”; hufters hebben Twitter. Maar dat is de echte wereld niet. Uit de echte wereld noemt SIRE de volgende:

-          Op straat. Bumperkleven is uit de mode, asociaal hard rijden op de snelweg ook en automobilisten zijn een jaar of tien geleden uit eigen beweging gaan uitwijken voor invoegers. Alleen ritsen heeft nog nooit optimaal gewerkt. Gescheld op straat hoor je bijna nooit meer, ook vanuit woonhuizen. Hondenpoep wordt meestal opgeruimd.

-          Openbaar vervoer. Mijn eigen ervaring is dat er bij de trein minder wordt voorgedrongen dan twintig jaar geleden, iedereen staat kalm zijn beurt af te wachten.

-          In de supermarkt. Voordringen bij de kassa merk ik in de supermarkten waar ik kom eigenlijk nooit meer.

Kortom: volgens mij nemen mensen nog zelden de moeite om onaardig te doen tegen anderen. Dat velen dat anders ervaren komt mijns inziens doordat er na een asociale periode meer behoefte is aan, laten we zeggen de afwezigheid van onaardigheid in de openbare ruimte. Ik doe niet onaardig tegen jou, dan mag ik verwachten dat jij niet onaardig tegen mij doet. Dan heb ik een prettiger leven. Want daar komt het vermoedelijk wel uit voort: hedonisme en, inderdaad, individualisme. Mensen willen niet gestoord worden door medemensen die niet tot hun al dan niet virtuele kringetje behoren en zijn dan ook niet in hen geïnteresseerd. Voordeel is dat het openbare leven gladjes verloopt. Keerzijde is mogelijk dat mensen minder vaak moeite doen om echt aardig te zijn voor een vreemde.

Boerkaverbod

Uit voorgaande tekst mag duidelijk zijn dat ik geen Arabieren-vriend ben, maar wel een vrouwenvriend, als dat woord bestaat. En vanwege dat laatste vind ik het niet netjes, of laat ik ronduit zeggen: schandalig, dat het in Nederland sinds kort verboden is voor vrouwen om zich met gezichtsbedekkende kleding op bepaalde openbare plekken te vertonen, zoals in het openbaar vervoer.

Natuurlijk wordt daar dan als smoesje bijgevoegd dat ook integraalhelmen en bivakmutsen verboden zijn, maar een verbod op alleen die dingen had toch ook gekund? Nee, het is duidelijk: het verbod komt uit de koker van de PVV en soortgelijke islamhaters; of angsthazen? Wat is er bedreigend aan een boerka, die de ruimte rond de ogen vrijlaat? Goed, tegenover een niqaab, die het volledige gezicht bedekt, zou ik me misschien ook onprettig voelen; maar bent u ooit bedreigd door een vrouw in niqaab? Waarschijnlijk krijg je de kans niet eens om met zo iemand te praten, want de gezichtsbedekkende kleding laat juist zien dat de draagster zich op de achtergrond wil houden. Bescheidenheid.

Alleen wie beroepsmatig, bijvoorbeeld als treinconducteur, iedereen moet aanspreken zal ermee te maken hebben. Het is terecht om mensen te verplichten hun gezicht te tonen als dat bijvoorbeeld nodig is voor controle van paspoort of vervoerbewijs, maar een algeheel verbod druist in tegen de vrijheid van godsdienst en van meningsuiting.

Een speciale wet gericht tegen slechts 600 vrouwen maakt dat ze zich aangetast voelen in hun eigenheid. “Wij zijn slachtoffer van symboolpolitiek” stelden enkelen van hen dan ook terecht tijdens een demonstratie.

Nourdin El Ouali, voorman van de “op de islam geïnspireerde” lokale partij NIDA, pleit voor ‘vrijheid van kledingsuiting’. “Het verhaal over zichtbaarheid vind ik ergens een gelegenheidsargument. Als wij bellen zie ik uw gezicht ook niet.” Daar zit wat in.

In Nederland is er moed nodig voor het dragen van een boerka of niqaab. En moed verdient respect, geen verbod.

De VN maakt zichzelf belachelijk

Het is al een tijdje geleden, maar ik had niet eerder gelegenheid erover te schrijven en het stoort me dat ik in de afgelopen tijd deze reactie niet ben tegengekomen op het nieuws dat de VN Israël veroordeelde vanwege het schenden van de rechten van Palestijnse vrouwen: bespottelijk.

Ik ga hier geen doorwrocht artikel van maken, het gaat me om de belachelijkheid van de situatie. “VN” beschouw ik hier als enkelvoud, want het gaat niet om alle naties op zich maar om hun vergadering. Dat bleek bijvoorbeeld toen de Nederlandse vertegenwoordigers voorstemden bij de bedoelde resolutie en bij thuiskomst heel wat uit te leggen hadden. Nu lijkt de Nederlandse regering geconditioneerd op het woord “vrouwenrechten”: zodra dat klinkt is de reactie voorspelbaar. Een vrouw moet evenveel ‘rechten’ hebben als een man; dat ze daardoor verlaagd wordt tot pseudoman komt niet in het brein van de opinieleiders op.

Zo bezien begrijpt u misschien dat ik een zeker respect kan opbrengen voor het beleid in een land als Saoedi-Arabië, waar het vrouwen bijvoorbeeld wordt afgeraden dan wel verboden auto te rijden. In Europa zie je waar die ‘vrouwenrechten’ toe leiden: hijgerige carrièrevrouwen die geen tijd meer hebben voor hun gezin.

Aan de andere kant zou je begrijpen als Nederland en soortgelijke naties elke gelegenheid zouden aangrijpen om Arabische en andere niet-westerse landen te veroordelen als het om vrouwenrechten gaat. Maar wat gebeurt er? Niet een Arabisch land maar het enige westerse land in het Midden-Oosten wordt veroordeeld. Omdat jonge vrouwen er dienstplichtig zijn? Dat zou je verwachten, want dat is met recht vrouwonwaardig. Maar nee, vanwege vrouwen uit een naburig volk waarvan de meerderheid in de VN meent dat het een zelfstandige staat vormt, ‘Palestina’.

Zie je hoe krom dit werkt? De Arabische wereld is voortdurend op zoek naar een stok om de Israëlische hond te slaan en westerse landen laten zich voor haar karretje spannen. Geen enkel land krijgt zoveel veroordelingen van de VN, terwijl geen enkel weldenkend mens zal zeggen dat het het meest barbaarse land ter wereld is.

Inmiddels roept dit bij mij meer lachlust dan boosheid op. Zoals twee jaar geleden toen VN-orgaan UNESCO Jeruzalem en andere historische plaatsen als Palestijns bestempelde, waar de Israëlische binding met het land overduidelijk is. De VN is gewoon een domme club die zich laat gebruiken voor sentimenten van bepaalde lidstaten.