We beleven weer een uitbraak van de mazelen, een vervelende
kinderziekte die in rijke landen zelden en in ontwikkelingslanden wat vaker een
dodelijke afloop kan hebben. Maar omdat ook in Nederland de kans bestaat op
vervelende gevolgen laat de bevolking zich massaal inenten tegen de ziekte en
velen kijken met onbegrip naar mensen die dat nalaten. Sommigen gaan zelfs
zover zulke ouders een nare ziekte toe te wensen.
Een zekere Jan van Klinken merkt hierbij op: "U ziet
hoe makkelijk het is om mensen die om geloofsredenen niet vaccineren, te grazen
te nemen. Ze wonen niet aan de Amsterdamse grachtengordel, ze behoren niet tot
de spraakmakende menigte die regelmatig op de buis is te bewonderen en ze
behoren niet tot een minderheid waarvan politiek correct Nederland heeft
besloten dat ze zielig is. Die scheld je gewoon uit voor gajes en wens je een
vreselijke ziekte toe." Wel merkt hij daarbij op dat het in vergelijking
met de polio-epedemie in de jaren zestig tamelijk rustig blijft; om reden dat
het nu een mildere ziekte betreft, maar wellicht ook doordat "langzaam
maar zeker het besef is doorgedrongen dat gewetensbezwaarden geen hardvochtige
talibantypes zijn maar mensen die net zo veel van hun kinderen houden als
andere ouders."
Nu bijna heel Nederland ingeënt is tegen kinderziekten als
de mazelen valt het namelijk op als die ziekte ergens uitbreekt, en dat blijkt
dan ook een bepaald patroon te volgen. Er blijken twee groeperingen te zijn met
een "lage" inentingsgraad: antroposofen, wier kinderen veelal een
vrije school bezoeken, en bevindelijk gereformeerden, die vooral voorkomen in
de Bijbelgordel. Verder zijn er kennelijk weinig of geen mensen die op dit punt
een afwijkend standpunt durven innemen.
Kinderziekten komen tegenwoordig vooral nog voor in de
techniek, maar weinig bij kinderen, terwijl het eigenlijk toch iets heel
gewoons is. Zelf heb ik als kind ook een reeks van dat soort kwalen doorgemaakt
en het spijt me achteraf echt niet geen inenting hiertegen te hebben gekregen. Kinderziekten
horen bij de ontwikkeling van een kind, aldus antroposofen. "Met iedere
kinderziekte die een kind doormaakt, maakt het een deel van het lichaam meer
tot het zijne. Ouders die zich bewust zijn van deze kant van ziekte, zullen in
veel gevallen kunnen bevestigen dat hun kind, nadat het bijvoorbeeld de mazelen
heeft overwonnen, echt een stap in zijn ontwikkeling gezet heeft."
Het voornaamste argument van bevindelijk gereformeerden is dat
God de zeggenschap heeft over gezondheid en ziekte en dat wij Zijn
voorzienigheid niet moeten willen ontlopen door middels een vaccinatie ons te
vrijwaren van ziekten.
Een derde argument dat soms gebruikt wordt is dat het
tegennatuurlijk is om je een ziekte in te spuiten, want dat is wat feitelijk
gebeurt bij een inenting. Immunisatie is een prachtig mechanisme, maar het
stuit me tegen de borst dit op een kunstmatige wijze te activeren. Een ziekte
tegengaan door een milde versie van dezelfde ziekte actief binnen je lichaam te
brengen is iets dat praktisch wellicht goed verdedigbaar is, maar filosofisch
slecht. Dat sommige antroposofen zelfs zo ver willen gaan de ziekte "op te
halen" in een land waar het nog veel voorkomt is daarmee mijns inziens
minstens even laakbaar als een inenting.
Kijk, wij in ons rijke westen zijn zozeer gewend aan gemak
en luxe dat we middels verzekeringen, inentingen en wat dies meer zij zoveel
mogelijk narigheid willen uitsluiten. Zodoende hebben we ons leven bijna geheel
in eigen hand, en God en de natuur spelen vrijwel geen rol van betekenis meer. Maar
ik geloof nooit dat dat de bedoeling is van ons leven hier op Aarde. We hebben
onze samenleving reeds al te kunstmatig gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten