“Ik ben heel tevreden over dit groenste akkoord ooit”, meldt
een woordvoerder van D66, “omdat ook de landbouw meegaat in
de ambitieuze klimaatopgave. De natuur gaat hiervan profiteren doordat we ook
in de buurt van natuurgebieden en in veenweidegebieden boeren zullen stimuleren
om aan agrarisch natuurbeheer te doen – dit doen we door inzet van extra gelden
uit het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid.”
Dit klinkt hoopvol voor de natuur, zij het onheilspellend
voor de boeren – in elk geval voor degenen die niet kunnen of willen inzetten
op agrarisch natuurbeheer. Een minister van Landbouw lijkt er ondanks eerdere
vermoedens en de inspanningen van het CDA niet te komen, laat staan een
minister van LNV. Wel een minister van Economie en Klimaat wellicht, dus
misschien liggen er dan toch kansen voor agrarisch natuurbeheer en andere
mogelijkheden om de kampen Natuur en Landbouw, die de laatste decennia ronduit
vijandig tegenover elkaar zijn komen te staan, met elkaar te verzoenen.
Nog meer opgetogen verhalen van de D66’er, zoals over een
pak natuurgeld voor de provincies. Maar het gekke is dat anderen het
regeerakkoord heel anders uitleggen. Volgens natuurorganisaties heeft het
regeerakkoord juist geen aandacht voor natuur: “…geen enkele concrete ambitie
om de teruggang van natuur en biodiversiteit en de aantasting van het
Nederlandse landschap tegen te gaan. Groen gaat kennelijk niet over natuur en
landschap.”
Dat zijn krasse woorden.
Hoe kan hetzelfde document zo verschillend worden uitgelegd?
In paragraaf 3.4 van Vertrouwen in de toekomst wordt
onder de titel "Landbouw, voedsel, natuur, visserij en dierenwelzijn"
een groot aantal actiepunten opgesomd, sommige ten behoeve van boeren (bv. voortzetting
van de derogatie) en vissers (bv. voorkoming van
een verbod op pulskorvisserij, waar iedereen die graag platvis eet blij mee zal
zijn). Andere maatregelen leggen aan deze ambachtslieden veeleer beperkingen op
(bv. de Nitraatrichtlijn), maar zullen de natuur (op termijn) ten goede komen. Er
staan zeker sympathieke voorstellen in, zoals
-
boeren en tuinders die meer doen dan verplicht zullen
hogere prijzen beuren
-
bevordering stadslandbouw en landwinkels
-
compensatie voor agrarisch natuurbeheer nabij
Natura-2000-gebieden
-
meer ruimte voor aan voedselbank doneren van overschotten
uit supermarkten en horeca
-
voortzetting beleid nationale parken
-
beheer Waddenzee
-
in-achtneming van soortgrenzen bij plantenveredeling
Het is een compromisakkoord, zoals waarschijnlijk altijd en
zeker nu te verwachten (VVD economie, CDA boerenbelangen, D666 en ChristenUnie
natuur). De natuur komt inderdaad niet erg nadrukkelijk naar voren. De bescherming
van bedreigde planten, dieren en landschappen wordt kennelijk overgelaten aan
de provincies en aan particuliere beheersinstanties, kleinschalige
agrarisch-natuurbeheerinitiatieven daargelaten. Door de regeldruk zal de
schaalvergroting alleen maar toenemen en dat zal onverbiddelijk ten koste gaan
van wat er nog over is van de Nederlandse landschappen, voor zover nog – zoals het
zou moeten – in beheer bij boeren. De laatste oude boertjes die nog ergens een paar
onbemeste hooilandjes hebben liggen zullen er binnen afzienbare tijd mee
ophouden en hun land verkopen aan de naburige grootgrondbezitter. Helaas,
orchideeën, jullie tijd zit erop. Of zijn deze laatste pareltjes al opgekocht
door Natuurmonumenten?
Toch lijkt er op meerdere punten (zijdelings) wel degelijk
aandacht voor natuur te zijn. Het verschil in inzicht heeft dus grotendeels te
maken met inschattingen van hoe het regeerakkoord in praktijk zal worden
gebracht. Een optimist (en zeker een coalitie-politicus) ziet genoeg handvatten
voor verbetering, een pessimist ziet al een sombere bui hangen. De tijd zal
leren wie gelijk krijgt. Laten we hopen dat het dan nog niet te laat zal zijn
voor de vele bedreigde planten en dieren die ons land nu rijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten