Nashville-verklaring homofoob? Laat je nakijken

Eigenlijk vond ik de vorige aflevering een mooie afronding van De mening van Evert, althans voorlopig. Maar soms gebeurt er iets dat je van gedachten doet veranderen. Ophef over een genderverklaring bijvoorbeeld. De discussie daarover is namelijk dermate ontspoord dat elk zinnig tegengeluid van belang is.

Wie mijn mening goed gevolgd heeft weet hoe ik denk over andersgeaarden. Prima mensen over het algemeen, op een paar vieze schreeuwers na. En het beroerde is dat die de media aan hun kant hebben en bijgevolg ook de publieke opinie. Inmiddels is al wat niet heterofiel is chic. Of zielig, maar dat komt in de praktijk op hetzelfde neer. Iedereen die er anders over denkt is een schurk.

Dat die zogenaamde schurken een veel gefundeerdere mening hebben dan de lhbt-bewegingen weet bijna niemand meer.

Heb je de Nashville-verklaring gelezen? Ik wel. En ik vond hem tamelijk evenwichtig. Alleen al het feit dat er veertien artikelen nodig zijn om één punt duidelijk te maken geeft aan dat de opstellers hebben getracht zorgvuldig met de gevoelige materie en, belangrijker, met hun (anders geaarde) medemens om te gaan. Natuurlijk, het komt uit een land waar veel rottigheid vandaan komt, en de vertaling had misschien iets genuanceerder gekund (wat goedgemaakt wordt in de toelichting), maar in hoofdlijnen is het een net stuk. Probeer het ten minste maar eens te lezen zonder de vooronderstelling dat iedereen vrij is om met iedereen te doen wat hij, zij of het wil.

Dat is namelijk een onjuiste gedachte. De monogame heteroseksuele relatie is de natuurlijke en beste voor Homo sapiens. Dat betekent bepaald niet dat een andersgeaarde minderwaardig is, evenmin als dat een bleekgezicht ('blanke', zoals die zichzelf opschepperig noemt), een neger, een zigeuner of een mongooltje minderwaardig is. Het betekent wel dat de Bijbel ook hierover zinnige, blijvend actuele dingen te zeggen heeft.

Toegegeven, de vertaalgroep heeft procedurele vergissingen gemaakt. Dat is onhandig, maar menselijk. In een beschaafd land zou dat worden benoemd en vergeven, waarna de discussie op een redelijke manier kon worden voortgezet. Maar helaas, Nederland valt niet langer onder de beschaafde landen. Het enige dat het grootste deel van Nederland kan is meehuilen met de wolven in het bos. Of men nu Sjonnie heet of Mark Rutte.

Het ergste is echter nog dat massa's christenen zich bij de huilende wolven aansluiten. Zogenaamd uit pastorale bewogenheid. Ammehoela. Een enkeling misschien. De rest is gewoon laf. Ronduit laf. Een SGP-burgemeester die de regenboogvlag (waar die kleuren al niet voor misbruikt kunnen worden) laat hijsen; het ND, het RD, allemaal proberen ze hun hachje te redden.

Goed, dat weten we dan ook weer.

Voor mij staat één ding vast: mijn volgende stem is toch (zie een paar berichten hieronder) voor de SGP. Deze keer niet om de partij, maar om een persoon. Eén van de weinige echte helden die ons land nog rijk is. Laten we er zuinig op zijn.