De Bermudadriehoek

Het is 5 december 1945. Een zonnige middag. Nabij de kust van Florida roept de leider van een formatie bommenwerpers op oefening, Taylor, een zekere Powers op zijn kompas af te lezen en zijn positie door te geven. Er komt geen antwoord. Het signaal wordt opgepikt door luitenant-vlieger Cox, die contact opneemt met de luchtverkeersleiding en met Taylor zelf. Dat laatste gaat moeizaam. De verbinding is slecht en wordt steeds slechter, totdat in de loop van de avond het contact met Taylor geheel wegvalt. De bommenwerpers moeten zich dan ergens boven de Bahama's bevinden. Om half 8 wordt er een groot reddingswatervliegtuig uitgestuurd om naar de verdwenen vlucht te zoeken. Als de verkeerstoren contact zoekt met de piloot komt er geen antwoord. De volgende dag wordt een grote reddingsactie op touw gezet, maar er wordt niets gevonden. Een legende is geboren.

Het fascinerende boek Raadselachtige verdwijningen vermeldt: "Er zijn op de wereld enkele gebieden die voor de scheepvaart groot gevaar opleveren. Maar schepen die vergaan bij Kaap Hoorn, Kaap de Goede Hoop, in de Grote Australische Golf en bij Sable Eiland, laten altijd wrakken of wrakstukken achter. De Bermuda Driehoek geeft wel eens wrakstukken prijs die men heeft kunnen identificeren, maar het aantal schepen en vliegtuigen dat daar verdwijnt zonder een spoor achter te laten is afschrikwekkend groot."

Het deel van de Atlantische Oceaan tussen de zuidwesthoek van Florida, het eiland Bermuda en Puerto Rico schijnt al eeuwenlang bekend te staan als een ongeluksgebied waar schepen spoorloos verdwenen en vreemde verschijnselen werden waargenomen. Reeds Columbus kreeg ermee te maken. Aan de vooravond van de ontdekking van Amerika schoot er plotseling een vuurbal langs de hemel, die de bemanning de stuipen op het lijf joeg. Bij nadering van de Bahama-eilanden zagen de schepelingen een vreemde gloed in zee, een verschijnsel dat heden ten dage nog wordt waargenomen. En in de mast van de Santa Maria brandde het geheimzinnige Sint-Elmusvuur.

Piloot Wakely maakt in 1964 een solovlucht van Nassau (Bahama's) naar Miami (Florida). Boven zee beginnen de vleugelpunten van zijn vliegtuig te gloeien en dan beginnen de boordinstrumenten dienst te weigeren. Wakely heeft geluk: de gloed verdwijnt en de instrumenten werken weer. Vele piloten en kapiteins waren minder gelukkig. Rond 1948 verdwenen de zustervliegtuigen Star Tiger en Star Ariel een jaar na elkaar van de radar. In 1950 verdween een Amerikaans vliegtuig spoorloos, twee jaar later een Brits transportvliegtuig met 33 mensen aan boord, en weer twee jaar later een Amerikaans marinevliegtuig. en zo gaat het maar door. Rond 1880 ging een Brits zeilschip met meer dan 200 man ten onder in de Bermudadriehoek, in 1918 verdween er een groot Amerikaans kolenschip en het Noorse transportschip Anita, de Japanse Raifuku Maru en vele andere schepen ondergingen hetzelfde lot. Wat is er in dat gebied toch aan de hand?

Vele verklaringen zijn geopperd. Zo valt de Bermudadriehoek deels binnen de beruchte Sargassozee met zijn windstille wiervelden, bevinden zich aan de kusten diepe onderwatergrotten met verraderlijke stromingen waardoor kleine schepen, wrakstukken en lichamen meegezogen kunnen worden en zouden er bij tijd en wijle gassen (zijn) opgestegen van de zeebodem, waardoor lucht en zeewater op die plek tijdelijk zo sterk afnamen in dichtheid dat ze vliegtuigen respectievelijk schepen niet langer konden dragen en die in de diepte verdwenen. Maar zelfs daarmee zijn niet alle raadsels verklaard. De Amerikaanse schrijver Ivan Sanderson meende een wereldwijd patroon te herkennen en tekende twaalf 'duivelsgraven' (devil's graveyards of vile vortices) op de wereldkaart. Eén daarvan is de 'Duivelszee' ten zuidoosten van Japan, waar alleen al tussen 1950 en 1954 negen schepen verdwenen zonder een spoor achter te laten.

Ondanks dat volgens tegenwoordige berichten het aantal verdwijningen in de Bermudadriehoek niet groter zou zijn dan in andere drukke gebieden op zee blijft het gebied spreekwoordelijk berucht, ook in overdrachtelijke zin. Zo verdwijnt volgens een gemeenteraadslid geld spoorloos in de 'Bermudadriehoek' van Hillegom en volgens een jounalist vergingen geloof, hoop en liefde in het voormalige Kamp Vught. Nu de ware Bermudadriehoek "ongevaarlijk gebleken" is (Onze Taal 2017) is er echter een nieuwe 'Bermudadriehoek' in beeld verschenen: Mars; de helft van het aantal Amerikaanse en Russische naar de planeet gestuurde ruimtevaartuigen zou spoorloos zijn verdwenen. Dat is een heel wat groter percentage dan van de schepen en vliegtuigen tussen Bermuda, San Juan en Miami.

Is de Bermudadriehoek werkelijk niets geheimzinniger en gevaarlijker dan welke plek ter wereld ook? Vloog Taylor met zijn bommenwerpers naar het oosten in plaats van naar het westen en is het met brandstof volgestouwde reddingsvliegtuig ontploft toen een zenuwachtig bemanningslid een sigaret opstak? Hoe kan het dan dat zo vele schepen en vliegtuigen in dit drukbevaren en -bevlogen gebied nooit zijn teruggevonden en hoe verklaar je de haperende apparatuur waarvan velen melding maakten? Zijn er in de Bermudadriehoek plaatsen met een afwijkend magnetisme? Wat gebeurde er met de Wild Goose die gesleept werd door de Caicos Trader, in een soort draaikolk terechtkwam en in de diepte verdween, waarop de bemanning van de Caicos haastig de sleepkabel moest kappen? Wat was het voor mist die de bark omhulde die in 1966 gesleept werd door de Good News en zwaar aan hem leek te trekken, terwijl alle apparatuur op de sleepboot uitviel? Wat gebeurde er met de spookschepen die in de Bermudadriehoek zijn aangetroffen?

Is het waar dat, zoals de Amerikaanse schrijver Lawrence Kusche beweerde en waarmee het hoofdstuk in Raadselachtige verdwijningen afsluit, alle niet door natuurlijke gebeurtenissen te verklaren verdwijningen toe te schrijven zijn aan gebrek aan gegevens?

Tal van vragen, die misschien nooit zullen worden beantwoord.

Self clothing

,,Hi Lynn, hoe ist? Wat zie je eɕ weeɕ cɕea uit fandaag.”

,,Hi, how aɕe you? Ja, dat hooɕ ik meeɕ. Ik denk dat het komt omdat ik nog self cloting doe.”

,,ɕeally? Heb jij dan nog geen cloting bot?”

,,Nee, daaɕ wil ik nog niet aan, dat find ik eigelijk iets vooɕ oudjes die sichself niet meeɕ aan kunnen kleden; dááɕ is een aankleedɕobot vooɕ uitgevonden, hè, oɕiginally?”

,,Jawel, maaɕ ik vind het supeɕ handig. Kan je ondeɕtussen je mail checken en je social media updaten.”

,,Tɕue, maaɕ ik vind het ook fɕij expensive vooɕ so’n little bit tijdwinst; toch een duisend euɕo.”

,,Maybe, maaɕ die ɕobots en slimme appaɕaten, die nemen je een hoop moeite en denkweɕk uit handen. Jij hebt toch wel een cooking bot?”

,,Tuulijk.”

,,Ik heb fɕienden die nog self cooking doen. Heel cute. Maaɕ het zijn ook wel weiɕdo’s, fooɕal hij. Die doet selfs nog ne-cycling, echt uit het jaaɕ nul.”

,,Oh, maaɕ ik weet nog wel dat ik m’n eeɕste e-bike kocht. Ik was een fan de laatste, dat wel.”

,,Okay, maaɕ jij ben al 36, toch? ɕeally old.”

,,Okay?”

,,Soɕɕy, het was maaɕ een joke.”

,,Okay. Die fɕienden fan jou, hebben die wel een dish bot?”

,,Nee, die moeten de dingen nog self in de afwasmachine zetten. Maaɕ ze waɕen pas een keeɕ bij mij en toen sagen ze toch wel dat die dish bot en de slimme appaɕaten waaɕ die mee sameweɕkt supeɕ handy sijn. Dus misschien dat ze ook wel een keeɕ stoppen met self-washing. Maaɕ ja, ze zijn al in de feeɕtig. En ze denken nog steeds een beetje dat je feel moet bewegen om niet fat te woɕden.”

,,Hadden ze dan nog nooit van ɕeplace food gehooɕd? No caloɕies.”

,,Tuulijk wel, maaɕ ze waɕen bang dat dat gevaaɕlijk vooɕ je gesontheid is, of so.”

,,Oh my goodness.”

,,Ja, dus misschien kan ik se nog een keeɕ oveɕtuigen. Ik hoef at home ten minste neɕgens meeɕ oveɕ na te denken, dus kan ik nice feel uɕen maken op de assuɕance office, you know.”

,,ɕight. En in bed? Heb je daaɕ ook een ɕobot nodig?”

,,Hihihi, nee, daaɕ doen we het nog sondeɕ.”

,,Self-sexing?”

,,Noem je dat so? Maybe.”

Slepen met wilde planten en dieren

In het RD stond vorige week een mooi artikel, al zeg ik het zelf: kunstgrepen in het moderne natuurbeheer in Nederland. Over kippen op de Hoge Veluwe, buitenlandse vogels op de Sallandse Heuvelrug, roofdieren die naar ons land worden gehaald en tuinieren met wilde planten in natuurgebieden.

En over bloembakken op het Kootwijkerzand. Maar laat ik meteen aangeven dat geval, hoewel opmerkelijk, niet afkeurenswaardig te vinden. Zijn de andere genoemde zaken dan wel afkeurenswaardig? In zeker opzicht wel, inderdaad, al zijn er ongetwijfeld argumenten pro te geven. Dat "zeker opzicht" weegt voor mij echter zwaarder, en dat is dat ik graag het verschil wil blijven zien tussen een tuin of boerderij en een natuurgebied. In een tuin of op een boerderij zijn de gewenste planten en dieren bewust gebracht, in een natuurgebied zijn ze vanzelf gekomen, ook al heeft de beheerder wellicht nadrukkelijk moeite gedaan om de betreffende soort(en) een leefplek te bieden. Zo was het vroeger. Zo is het op sommige plaatsen nóg.

Maar niet overal meer, want de lijst van (her)ingevoerde dieren groeit en natuurbeheersorganisaties als Natuurmonumenten zaaien inmiddels volop. De discussie gaat tegenwoordig niet meer over of inzaaien (of slepen met dieren) principieel gewenst of ongewenst is, maar over de specifieke voorwaarden waaronder het kan gebeuren. De één is daar strenger in dan de ander, en er zijn rapporten over geschreven, maar ik vind dat allemaal niet interessant. Als het aan mij ligt wordt er in het Nederlandse natuurbeheer een principebesluit genomen. Niet "nee, tenzij" maar ronduit "nee". Geen gesleep met planten en dieren waarvan wij mensen willen dat ze ergens moeten leven. Daar gaan wij niet over, zegt Chiel Jacobusse in het artikel. Laat de natuur de natuur zijn, zegt Benno te Linde. Spontaniteit is een belangrijk kenmerk van natuur, zegt een korstmossenliefhebber op het forum van Waarneming.nl; met het uitzetten van soorten is ecologisch onderzoek eigenlijk niet meer mogelijk.

Als ik planten zoek voor mijn herbarium, dan zoek ik wilde planten, geen verwilderde of uitgezaaide. Daarvoor kan ik ook naar een (heem)tuin. Laten we ons uiterste best doen zo veel mogelijk (kwetsbare) inheemse planten en dieren een goed leefgebied te bieden, en het dan aan henzelf over te laten of ze zich vestigen dan wel blijven. Ons aangeharkte land heeft dringend behoefte aan echtheid.

APP

,,Ik stuur je wel een app'je.”

,,Een aapje?”

,,Nee, een épje. Ep. Eppen.”

,,Eppie!”

,,Jullie snappen het allebei niet. ’t Is geen ep, ’t is geen aap, ’t is APP.”

,,En dat spreek je uit als –”

,,– Aa pee pee. Een afkorting van Actinobacillus pleuropneumoniae.”

,,Van wát?”

,,Een besmettelijke ziekte. Je word er hijgerig van.”

,,Kun je er ook dood van gaan?”

,,Als je er niks aan doe ga je er dood aan.”

Det høye Nord

Westerling als we zijn hebben we de neiging onze blik naar het westen te richten; de Randstad, en vooral Amerika: de bron van technologische vooruitgang, de grootmacht van het NAVO-bondgenootschap, de verwezenlijking van de kapitalistische droom. Hoe langer hoe meer mensen raken er echter in teleurgesteld, en terecht. Amerika is een raar land, met – om maar wat te noemen – een de menselijke maat ver te boven gaande grootschaligheid, dat is gegrondvest op onrecht tegen de oorspronkelijke bewoners.

Redenen genoeg voor velen om de blik liever te richten naar het zoele zuiden – dat evenmin volmaakt is. Droogte, hitte en ontevreden volksstammen (Afrika), maffia (Italië), economische malaise (o.a. Griekenland), een geschiedenis van nietsontziende godsdienstwoede (Spanje), onverdraagzaamheid (Frankrijk)… Het zuiden is geen paradijs.

Dan maar naar het oosten. Wat zien we daar? Rusland dat nog op zoek is naar een geschikte staatsvorm, China dat hard op weg is een totalitaire staat te worden en steeds meer (economische) macht naar zich toe trekt, Japan dat mensen vervangt door robots, India waar onder een denkmantel van democratie slavernij aan de orde van de dag is, het Midden-Oosten als onverzadigbare vuurhaard. Door dat alles heen vinden allerlei Oosterse religieuze stromingen hun weg naar het Westen waar de afschaffing van het christendom een vacuüm heeft achtergelaten; bewegingen en technieken die een uitweg bieden uit de kapitalistische zakelijkheid, maar waarheen leidt die uitweg? De afgrond in, zo blijkt onder meer uit het lezenswaardige boek Het domein van de slang.

Zo blijft er nog maar één windrichting over: het noorden. Een blik op de wereldkaart leert het al: het noorden boven! Warme zuidenwind in de rug, koele noordenwind in het gezicht. Op naar Scandinavië.

Het hoge noorden, de oorsprong van de beschaving (volgens een overigens ietwat zweverige levensbeschouwing), waar al vele jaren rust, vrede en welvaart heersen; waar vluchtelingen met open armen worden ontvangen (Zweden), waar mensen elkaar gewoon aanspreken in hun eigen dialect (Noorwegen), waar eeuwenoude tradities in ere worden gehouden (IJsland).

Scandinavië is een verlichte streek, niet alleen in de zomer. Standsverschillen zijn nagenoeg verdwenen, het verschil tussen mannen en vrouwen ook. Voorstellen voor genderneutrale voornaamwoorden komen hier vandaan. En kinderen met het syndroom van Down zie je er bijna niet meer: wordt in Nederland 'slechts' ongeveer 90% van het aantal mongooltjes al vóór de geboorte gedood, in Denemarken is dat 98 en in IJsland zelfs 100%. Dat betekent overigens wel dat de baarmoeder daar in het noorden geen erg veilige plek is. Dat geldt voor China, waar na de invoering van de één-kindpolitiek een groot vrouwentekort ontstond, maar ook voor Noorwegen, waar "selectieve foeticide op meerlingen" is toegestaan. En dat terwijl daar ooit de doodstaf stond op zwangerschapsafbreking.

Bij abortus provocatus wordt een kindje gedood. Dat wordt in alle toonaarden ontkend door voorstanders en belanghebbenden – eufemismen als "zwangerschapsproduct" en "zwangerschapsonderbreking" zijn niet van de lucht, hoewel abortusartsen onderling wel het woord "kind" in de mond durven nemen.

Gedood – nauwkeuriger: wreed vermoord. Bij een zwangerschap tot 13 weken wordt het kindje middels curettage in stukken weggezogen. Is het kindje ouder dan 13 weken, dan moet het eerst met een tang in stukjes worden geknipt.

Keuzevrijheid voor de vrouw, is het motto. Meer dan één op de tien vrouwen die een abortus laten plegen wordt echter onder druk gezet door haar omgeving. Dat is wachten op moeilijkheden. Die komen er dan ook, onder druk gezet of niet.

Het verhaal dat legalisering van abortus leidt tot minder moedersterfte gaat niet op, zo blijkt onder andere in Zuid-Afrika, Chili en Nicaragua. Een mogelijke oorzaak is dat er bij een verbod op abortus meer oog komt voor de sociale kant, hulp bij ongewenste zwangerschappen. Want dat de nood soms hoog is valt niet te ontkennen, en daarom zijn er ook in Nederland organisaties die hulp bieden (Fiom, Siriz, Er is hulp). Desondanks blijven Westerse landen de rest van de wereld onder druk zetten om wettiging van ongeboren-kindermoord.

Naar de rechten van het kind vraagt niemand, hooguit degenen die hun zwangerschap wél willen voldragen. Toch is Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens net zo goed toe te passen op ongeborenen. De intrinsieke waardigheid van een mens is niet gebaseerd zijn eigen mogelijkheden die te uiten, maar op soortspecifieke eigenschappen zoals taal, creativiteit en rationaliteit, stelt ethicus Daniel Sulmasy. Eenvoudig gezegd: een mens is beschermwaardig omdat hij mens is, niet slechts als hij alle menselijke capaciteiten bezit. De plek waar hij zich bevindt doet evenmin ter zake. Dus mag het ook niet uitmaken of hij zich in de baarmoeder bevindt of daarbuiten; een ongeboren kind is een uniek mens en geen onderdeel van het lichaam van zijn moeder, zo weet waarschijnlijk iedere zwangere vrouw:

-          vanaf dag 22 klopt het hartje, en ogen, spieren en rugwervel beginnen zich te vormen

-          vanaf week 8 werken ook hersenen, longen, nieren, lever en darmen en heeft het kindje gevoel

-          in week 24 kan het vingers en tenen bewegen

-          in week 18 kan het geluiden van buiten horen

-          vanaf week 22 reageert het ook op die geluiden.

Enzovoort. Bij een miskraam op 12 weken kan er alsnog een geboorteakte worden opgesteld. En dan te bedenken dat in Nederland tot week 24 (in de praktijk tot week 22) het ongeboren kind mag worden gedood, en in een (noordelijk) land als Canada zelfs gedurende de hele zwangerschap. De Canadese Nick en Maaike Rosendal merken op: "(…) abortus zal worden getolereerd zolang het onzichtbaar is. Groepen die in het verleden ander onrecht bestreden waren zich hier eveneens van bewust."

Universitair docent Stephane Mercier schreef: "De waarheid is dat abortus moord op een onschuldige persoon is. Het is zelfs een bijzonder verwerpelijke moord, omdat de persoon in kwestie weerloos is."

Een staat die zijn eigen burgers selectief elimineert heeft veel weg van Hitlers Derde Rijk.

Kortom: een vlucht naar het noorden biedt geen soelaas. Gewoon in Nederland blijven kan, maar misstanden zijn er hier niet minder dan elders, daaraan heb ik de afgelopen jaren genoeg afleveringen gewijd. Naar beneden, de (af)grond in, is geen uitweg uit de ellende. Blijft slechts de weg naar boven over.

De kannibaal

Hij heeft een wat vreemde liefhebberij, waar hij niet mee te koop loopt. Hij is namelijk kannibaal, en dat wordt in zijn omgeving tamelijk weinig gewaardeerd.

Hij heeft echter één probleem, en dat is dat hij zijn liefhebberij maar zelden kan uitoefenen. Een heel enkele keer krijgt hij een stukje toegestuurd van een vriend die moordenaar is. Maar die moet daar erg voorzichtig mee zijn, omdat zijn hobby zo mogelijk nog minder op prijs wordt gesteld.

Doorgaans moet hij dus watertandend genoegen nemen met wat filmpjes en dergelijke, maar erg veel bevrediging schenkt dat niet, dat kun je begrijpen. Met afgunst kan hij soms lezen over Paoeaanse koppensnellers of andere menseneters. Die konden hun liefhebberij ten minste uitleven.

Bij zomerdag, als hij op het strand komt, staat hij soms te gunzen als hij daar tonnen mensenvlees ziet sudderen in de zon, als in een spetterende braadpan. Je snap wel dat zo’n liefhebber het water in de mond loopt bij de aanblik van zoveel heerlijks dat daar gaargestoofd wordt. Maar ja, hij kan er niks mee. Per slot is hij geen moordenaar, dat is zijn vak niet.

Maar nu heeft hij een geniale inval gekregen: hij moet eens gaan kijken bij een abortuskliniek. Het schijnt dat daar per week heel wat jonge mensjes worden doodgemaakt en weggegooid. Vaak heel klein, en dat is makkelijk om mee te nemen. Alleen is hij er nog niet achter hoe hij daar ongezien aan kan komen. Gaat het in vuilniszakken in de afvalbak, of met spoelwater het riool in? Hij zal nog wat onderzoek moeten doen, maar stellig kan hij in deze richting verderkomen. Een mens moet zijn lievelingsgerecht ten slotte vaker dan eens in de tien jaar kunnen proeven.

KO II

Economische sancties, een neergeschoten vliegtuig, Engeland wijst Russische diplomaten de deur, de wapenwedloop wordt hervat. De Tweede Koude Oorlog komt eraan. Wie zijn er gebaat bij? Vooral wapenfabrikanten. En is het nodig? Dat is zeer de vraag.

Als Poetin binnenlandse tegenstanders laat vergiftigen is dat al niet zo best, maar dat gaat ons nog niet zozeer aan. Als echter buitenlanders het slachtoffer worden is het andere koek. Maar klopt het verhaal? Laat er eerst eens een onafhankelijke commissie onderzoek gaan doen. Maar stel dat Poetin wél achter de vergiftiging zat – wat niet onmogelijk is, want Poetin is een sluwe vos die slechts uit lijkt op macht –, waarom zou hij dan voor zoiets opdracht geven? Bespioneren Nederland en België elkaar soms ook? Na een tijdelijke verlichting rond de regering van Gorbatsjov is er opnieuw een vijandige sfeer ontstaan tussen Rusland en het Westen. Volgens Evert van Vlastuin is dit in niet onbelangrijke mate het Westen te verwijten, dat Rusland kleinerend en achterdochtig behandelt.

De EU papt aan met het verraderlijke, islamitische, Aziatische Ankara en kijkt toe hoe de Turken haar bondgenoten de Koerden afslachten, maar laat het christelijke, Europese Moskou links liggen. In plaats van zich in te spannen voor verbreding tot een Noord-Aarde-VerdragsOrganisatie breidt de NAVO onder leiding van de VS zich slechts uit naar het oosten om Rusland de voet dwars te zetten en schreeuwt West-Europa moord en brand als het Kremlin de Krim terugplaatst bij Rusland. In 1945 gaf het Westen er blijk van te hebben geleerd van de geschiedenis, om een nieuwe wereldoorlog te voorkomen. In de eenentwintigste eeuw lijkt zulk inzicht geschiedenis te zijn en maken we gewoon weer een nieuwe Koude Oorlog.

Laat de Koerden maar verrekken

In de strijd tegen het barbaarse ISIL waren het de Koerden die de kastanjes uit het vuur haalden. Dom van ze, want ze hadden kunnen bedenken dat ze er niet voor beloond zouden worden. Zo is het immers altijd al gegaan.

Turken zijn schurken, zegt een criticus. Maar die schurken hebben gelijk dat ze hun kans waarnemen. Konden ze het vóór de oorlog in het Midden-Oosten niet maken buiten hun landsgrenzen te opereren, nu is er niemand die ze iets in de weg legt. De taak van het Westen in het MO zit erop, de Koerden moeten maar zien. Geen vrijheid, geen eigen staat, in welk van de vier landen waarover het volk verdeeld is dan ook. De VN is een waardeloze club die zich blindstaart op Israël en zijn zogenaamd zielige Palestijnen. De NAVO brandt zich niet aan het conflict want Turkije is lid en de Koerden niet. Beste Koerden, verrek maar.

Verder als guerilla? Ik wens u veel succes.

Referendum sleepwet

Wie het voorlaatste bericht gelezen heeft begrijpt dat ik dankbaar gebruik heb gemaakt van de laatste mogelijkheid aan een raadplegend referendum deel te nemen. En wie "Het internet der dingen" heeft gelezen vermoedt wellicht al dat het een tegenstem was. Met dank aan de Amsterdamse studenten die de moeite namen honderdduizenden handtekeningen op te halen die de overheid verplichtten een referendum uit te schrijven.

De argumenten voor of tegen de 'sleepwet' hoef ik niet uiteen te zetten; die heb je vast al ergens gelezen. Alleen dit: dat ik de kans groter acht dat een kwaadwillende (op persoonlijke titel of gestuurd door de Amerikaanse of Turkse regering) misbruik maakt van mijn gegevens dan dat ik op straat omvergeblazen word door een bom van een terrorist die met de nieuwe wet wél en met de oude niet onderschept had kunnen worden. Natuurlijk, ik zit bij Google (bewust niet bij Fakebook enz.) die ongetwijfeld misbruik maakt van mijn persoonsgegevens, maar daar kies ik zelf voor. Voor een AIVD-actie niet.

Buma is er echter van overtuigd dat hij Nederland een dienst bewijst met de Wet op inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Dat zal hij oprecht menen en het is flink van hem dat hij al van tevoren aangeeft de uitkomst van de volksraadpleging te negeren. Maar democratisch is het niet. Integendeel, het geeft blijk van een elitaire houding die zich niet wil laten corrigeren door het volk. Het is veelzeggend dat bij alle drie de referenda (Europa, Oekraïne en Wivd) de uitslag tegen de wens van de regering in ging. Gelukkig heeft de overheid de vorige, althans de eerste, niet genegeerd. Het is te hopen dat Buma deze keer niet zijn zin krijgt. Een Gestapo-wet invoeren én een referendum negeren zou blijk geven van een dubbel wantrouwen ten opzichte van de burger. En dat zou omgekeerd het vertrouwen van de burger in de overheid niet vergroten.

Stem geen SGP

Voor Amsterdammers de volgende raad: stem tijdens de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart niet op de SGP. Om drie redenen:

1. De SGP heeft er geen schijn van kans in de gemeenteraad te komen, dus een SGP-stem is een verloren stem;
2. Bij de ChristenUnie zitten goede mensen die een stem waard zijn, zoals ds Visser en Jurjen ten Brinke;
3. De SGP-lijst wordt aangevoerd door een vrouw. Om dit laatste gaat het me nu.

Wat beweegt een vrouw zich kandidaat te stellen voor een SGP-lijst? Het economisch beleid? Des te erger. Of geeft het blijk van verlegenheid bij de kiesvereniging: gebrek aan geschikte mannen? Dan moet zo'n kiesvereniging ernstig overwegen zichzelf op te heffen. Want vrouwen op de SGP-lijst, dat is de SGP onwaardig. Niet alleen omdat leiding geven – wat het lijsttrekkerschap van een politieke partij en het werk van de gemeenteraad is – bijbels gezien een taak is voor mannen, maar ook omdat het in een van oorsprong mannenberoep als de politiek, de politie, de bouw of de leiding in het bedrijfsleven mijns inziens moeilijk is voluit vrouw te zijn. Als je het hier niet mee eens ben: wat let je om een andere partij te kiezen waar je wel op een vrouw, of liever: manwijf, kun stemmen? In Nederland hebben we gelukkig keus genoeg. Laat er alsjeblieft één vrouwvriendelijke partij overblijven, waar vrouwen het nog als een eer kunnen beschouwen invloed uit te oefenen op de achtergrond, in plaats van zich te moeten laten meeslepen in de waan van de moderne samenleving die vrouwen gelijk wil maken aan mannen, ten koste van de nodige vrouwelijkheid. SGP'ers in Amsterdam, Vlissingen, Amersfoort, Sliedrecht, Zoetermeer, Nissewaard en Zeist: geef op 21 maart het signaal dat een vrouw op een SGP-lijst niets heeft te zoeken; er zijn immers andere partijen genoeg.

Politiek

Hoewel ik niet zo politiek-geïnteresseerd ben komt er af en toe een nieuwsbericht uit de vaderlandse politiek voorbij waarvan ik denk: daar moet iets over gezegd. Vandaag twee van zulke gevallen: "Tweede Kamer erkent Armeense genocide" en "Tweede Kamer stemt referendum weg".

Het eerste lijkt het grote nieuws, omdat het over het buitenland gaat; de nieuwswaarde van een gebeurtenis is bij de krant immers omgekeerd evenredig aan de afstand, dus nieuws uit het buitenland dat de krant haalt is bijna altijd groter nieuws dan binnenlands en zeker dan regionaal nieuws. En inderdaad heeft dit nieuwsgeval gevolgen voor de politieke verhouding met Turkije. Maar hoe belangrijk is dat? En bovendien: is het niet bespottelijk dat er zo lang wordt gedimdamd over er erkenning van iets dat in feite al tientallen jaren duidelijk was? Honderdduizenden Armeniërs werden vermoord door het Ottomaanse Rijk (wat iets anders is dan Turkije, Erdogan). Zoiets heet genocide, volkerenmoord. Zeg waar het op staat en betoon meeleven met (de nakomelingen van) de overlevenden.

Het tweede bericht lijkt onbeduidend. Immers, het raadplegend referendum is maar één keer gebruikt, toen in 2016 met het Oekraïeneverdrag. De regering heeft daar niet veel mee gedaan. En misschien was een zo ingewikkelde kwestie ook niet de handigste om een referendum voor uit te schrijven. Maar om dat ding dan maar af te schaffen, dat geeft een verkeerd signaal af: de mening van het volk doet er niet zoveel toe; de volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen (de naam zegt het al) het volk, en daar moet je het maar mee doen.

Daar is een kanttekening bij te plaatsen. In Nederland bestaat het stelsel van evenredige vertegenwoordiging; daar mogen we blij mee zijn, want in stelsels als het Engelse hebben alleen de grote partijen een kans. En we hebben vele partijen. Ondanks dat dat vaak onhandig is voor kabinetsformatie mogen we ook daar blij mee zijn, want met een twee-partijenstelsel als in de VS is stemmen voor de meeste burgers in feite niet zinvol, omdat er geen partij is die ook maar in de buurt van je eigen standpunt komt, tenzij je door het jarenlange bestaan van slechts twee partijen (kleintjes die geen kans maken buiten beschouwing gelaten) zodanig gehersenspoeld ben dat je in één van die twee richtingen gestuurd ben en niet beter weet.

Bij ons zijn we dus een stuk beter af, maar toch vormt, denk ik, het parlement geen afspiegeling van de bevolking. In de Kamers zitten namelijk mensen die a) hoger opgeleid zijn dan gemiddeld en b) politiek geïnteresseerd zijn (plus misschien nog een paar verschillen). Dat is niet erg omdat je voor de regering van het land eigenlijk alleen maar zulke mensen kun gebruiken, maar dat zou niet het enige moeten zijn. Daarom is een raadplegend referendum een nuttig middel om ook de rest van het volk te raadplegen. En getuigt het van elitariteit (en bij D66 van het gebruikelijke weerhaangedrag) die mogelijkheid af te schaffen. Onverstandig.

(Maar tja, ik ben niet voldoende politiek geïnteresseerd om me verkiesbaar te stellen met het doel dergelijke misvattingen te bestrijden…)

De devaluatie van "zij"

,,We hebben een nieuwe directeur.”

,,O. Hoe heet hij?”

,,Niet “hij”, het is een "zij".”

Geloof jij het? Ik niet. Directeur is een mannenberoep en "directeur" is ook de mannelijke aanduiding van dat beroep; als iemand zich geen "directrice" laat noemen, praat dan ook over 'm als "hij".

“Om transgenders en sommige andere ‘anders geaarden’ tegemoet te komen zijn we op zoek naar sekseneutrale vormen in plaats van "hij" of "zij". Welke mogelijkheden biedt onze taal?”

Op deze vraag heeft het Veluws een antwoord. Ik zal het uutleggen.

“Hie” gebruuk je veur een man, “zie” veur een vrouw. Transgenders kenne we niet. Toch hejje sums van die gevalle, dajje zeit: dit is gien man of vrouw, mar ’t leeft wel. Een koe beveurbeeld. Tegewoordig bin d’r een heêle kwak minse – stadse luu die niks van koên ofwete – die veur een stier "hij" gebruke en veur een koe "zij". Is dat gek, dan? Een koe is toch een vrouwelijk dier? Tuurlijk, da's waor. Mer dat betekent nog nie dat een koe een vrouw is. "Zij" gebruuk je alleên veur echte vrouwe. Alle beeste bin "hie" en zelfs kleine kiender van minder as een jaor oud kujje gerust "hie" hete.

Dus heel simpel: alles wat gien echte vrouw is, is "hie" ("hij"). Of dat noe zo'n v'rgissing van de natuur is, of êên die wel mit een vrouwelijk lief gebore is mer d'reige (of beter: z'neige) gaot gedraogen as een man, of een vrouwelijk dier – in al zukke gevalle kujje gewoôn "hie" ("hij") gebruke.

“Maar dat is vrouwenonderdrukking! ” Zou 't? Denk nao. V'rmoedelijk praot je gewoôn de feministen nao en weet je nie beter of 't heurt zo – "politiek correct" – mer, hejje dan nie deur dat dat feminisme een stompzinnige beweging is? Opkomme veur vrouwe deur ze mannelijke kenmaarke te geve – kleer, waark en noem mar op. Is dat opkomme veur vrouwe? 't Is net zoiets as wilde peerd beschaarme deur ze te temme, of geêle roôzen onder de andacht te brenge deur ze roôd te vaarve.

As die domme feministe d'r zin kriege hou je gien vrouwe meer over en kujje alles "hie" hete. Mer ondertusse wört "zij" steeds meer gebruukt. "Zij" is aan inflatie onderhevig, um 't es op z'n Hollaands te zègge.

Gebruuk je boerev'rstaand. Veur beeste en alle ondudelijke gevalle, ok al he'n ze biologisch geziejn een vrouwelijk lief, gebruuk je gewoôn "hie". "Zie" is een eervolle anduujing waor alleên echte vrouwe recht op he'n. Die bin d'r steeds minder, da's wel jammer.

Honden jagen schapen de dood in

19 januari 2016

Een hond heeft afgelopen vrijdag op de Woudseweg in Schipluiden meerdere schapen gebeten. Dat meldt de wijkagent op de website van de gemeente Midden-Delfland. Diverse schapen zijn doodgebeten. Eén schaap was dusdanig verwond, dat de politie het dier op verzoek van de eigenaar heeft doodgeschoten.

22 februari 2016

Tien schapen werden gedood tussen 13 en 17 februari, ineen wei aan de Kaaidijk in Schalkwijk. Ze waren verdronken en een aantal was flink aangevreten. Het is zeer waarschijnlijk het werk van een hond, die de dieren de stuipen op het lijf heeft gejaagd.

5 september 2016

Ter hoogte van de Marinesteiger tussen Stad aan 't Haringvliet en Middelharnis aan de geasfalteerde dijk zijn door een hond enkele schapen het Haringvliet in gedreven. De schapen waren behoorlijk aangevreten en zijn verdronken.

14 oktober 2016

Op vrijdag 14 oktober rond 11.10 uur hebben aan de Abtswoude enkele honden een aantal schapen gebeten. Er zijn twee eigenaren gezien, met ongeveer zes honden. De eigenaren zijn weggerend, zonder zich te bekommeren om de gewonde schapen.

30 oktober 2016

Twee schapen zijn afgelopen weekeinde verdronken, nadat ze door vermoedelijk honden zijn opgejaagd in een weiland in Eck en Wiel. Dat meldt de politie Buren op Facebook. Daarnaast hebben meerdere schapen bijtwonden opgelopen.

7 maart 2017

Dinsdag 7 maart jl. treft de eigenaar van een schapenkudde een van zijn schapen dood aan in een boomgaard aan de Wissekerkseweg. Het drachtige schaap is zeer waarschijnlijk doodgebeten door een hond.

6 april 2017

Vier schapen en twee lammetjes in het Limburgse Eijsden zijn doodgebeten door loslopende honden. Een van de schapen was drachtig.

3 mei 2017

Twee honden hebben woensdagochtend in Bakkeveen een schaap en een lam doodgebeten en andere schapen verwond. Een schapenhoeder belde de politie dat er twee honden tussen zijn schapen liepen en om hun heen beten.

30 mei 2017

In natuurgebied Schoterveld bij Bant is maandagmiddag een schaap doodgebeten door een hond. Dat laat boswachter Harco Bergman weten via Twitter. De eigenaar van de hond heeft zich daarna gemeld bij de herder met de mededeling 'dat doet hij anders nooit'.
Volgens Bergman was de hond ontsnapt aan de aandacht van zijn baasje. Vervolgens heeft hij een van de 40 schapen in het gebied te grazen genomen.

3 juni 2017

Een tweetal schapen is de afgelopen week doodgebeten door een hond. Ze werden in een hondenuitlaatgebied in Doetinchem aangevallen door niet aangelijnde dieren.

11 juni 2017

Op de Schwienswei in Sittard zijn drie schapen door een of meer honden doodgebeten. De dieren graasden er in een omheind gebied.

30 augustus 2017

Aan de Twickelerblokweg in Borne is vanmorgen (woensdag) een dood schaap in een weiland aangetroffen. Het vermoeden bestaat dat het dier dinsdag is doodgebeten door een hond.

13 september 2017

Een loslopende husky heeft gisteren een slachtpartij aangericht in een weiland bij Wijk en Aalburg. Zeven schapen vonden daarbij de dood.

8 oktober 2017

Een losgebroken hond heeft zondagochtend bij de wijk Reitdiep in Groningen vier schapen de dood in gedreven. Voor het leven van nog twee schapen wordt gevreesd en drie andere liepen ernstige bijtwonden op.

14 oktober 2017

Een loslopende hond heeft gisteren op de Utrechtse Heuvelrug vier schapen aangevallen.

Volgens een boswachter van Natuurmonumenten heeft de hond de schapen ook gebeten.

idem

In Laag Zuthem zijn in de nacht van vrijdag op zaterdag vier schapen doodgebeten. Twee schapen liepen verwondingen op. Volgens de ter plaatse geroepen dierenarts moet een grote hond de dader zijn geweest.

23 november 2017

Een hond heeft donderdagavond 23 november 2017 in een weiland langs de Tiendweg tussen Nieuw-Lekkerland en Kinderdijk schapen aangevallen. Eén schaap overleefde dit niet. Drie andere schapen raakten gewond. De hond, die werd uitgelaten door zijn baas uit Nieuw-Lekkerland, wist rond 20.15 uur het weiland met de 18 schapen in te komen en begon vervolgens met de aanval.

27 december 2017

Schapenhouder en loonwerker Anne van der Meulen uit Zwaagwesteinde heeft vorige week vijf dode schapen in de sloot en op zijn land aangetroffen. Hij gaat er vanuit dat een hond achter de schapen aan heeft gezeten.

2 januari 2018

In Wijk en Aalburg kwam de brandweer dinsdagmiddag in actie nadat een hond een aantal schapen had opgejaagd. Zij kwamen daardoor in een drassig gebied achter de Maasdijk terecht. De brandweer kon niet voorkomen dat twee schapen verdronken.

7 januari 2018

Een losgeslagen hond heeft in Uitgeest negen schapen verwond en een gedood. De beestjes liepen rond in een weiland. Volgens de eigenaar van de schapen beet dezelfde hond vorig jaar al vijf schapen dood.

En het nieuwste drama:

8 januari 2018

Bij Heteren in de provincie Gelderland zijn zeker 43 schapen verdronken in het hoge water van de Nederrijn. Dat meldt Omroep Gelderland. De schapen stonden op het droge, maar doordat zogenaamde ‘hoogwatertoeristen’ met hun honden de omheiningen negeerden, werden de schapen het water in gedreven.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als ik zulke dingen lees krijg ik de neiging te roepen: “Dood aan de honden!” En dan noem ik alleen nog maar gevallen

-          uit Nederland,

-          waarbij schapen het slachtoffer waren,

-          in de afgelopen twee jaar.

En dan zijn dit ze mogelijk nog niet eens allemaal.

Nu zou het bij nader inzien overtrokken zijn vanwege het gedrag van een paar boosaardige honden met alle soortgenoten af te rekenen. Hoewel een schaap een nuttig dier is dat kostbaar voedsel omzet in wol, melk en/ of vlees en honden niets van dit alles te bieden hebben om van hun nog veel kostbaarder voedsel (wat betreft voor de productie benodigde energie-investering) iets terug te geven, bestaan er toch ook nuttige exemplaren, zoals geleide- en speurhonden.

Kortom: als algemene maatregel is verhoging van de hondenbelasting wellicht zinvol, maar verder zouden voor drama’s als hierboven – net als voor alle misdaden – alleen de boosdoeners moeten boeten: de roofzuchtige honden en hun op z’n minst onvoorzichtige eigenaar. Valse honden behoren zonder pardon te worden afgemaakt, of ze nu mensen gebeten hebben of schapen. En als hun gedrag schade veroorzaakt door nalatigheid van de eigenaar moet die de schade vergoeden. Plus een fikse boete voor het laten loslopen van zijn hond. Dat is wel het minste wat kan worden gedaan om het leed voor de arme schapen en boeren te verzachten.

Een hond blijft een roofdier. Zelfs al is hij thuis zo mak als een lammetje, als de gelegenheid zich voordoet kan zijn instinct onverhoeds de overhand krijgen. Eigenlijk zou hij dan ook niet als gangbaar huisdier moeten worden gehouden.