Een stel
arenden had reeds enige tijd onrust gezaaid door biggen en lammeren te roven,
tot op een dag één van de vogels zich vertoonde boven een schoolplein en met
enorme klauwen een kind (de achtjarig Jemmie Kenney) greep, het onmiddellijk
meevoerend in de hoogte.
,,Een
snaakse snijboon zeker, die Meander?”
,,Een
ex-homofilatelist.”,,Wát?”
,,Verzamelaar van zoveel mogelijk exemplaren van dezelfde postzegels.”
,,Nou, boeiend. Maar dat werk doet hij nu dus niet meer.”
,,Ja, maar evengoed is 't nog best een boeiend figuur, hoor. En een bijzonder nozele vent.”
,,O.”
Wanneer de avond begint te vallen over de uitgestrektheid
van de oceaan, de wind zich neerlegt en het laatste gouden zonnelicht
uiteenspat en in duizenden vonken van oranjerood en vermiljoen zich aftekent
tegen de hemel, dan gaan de gedachten der zeevaarders terug, voorbij de
horizon, terug naar het eeuwige oervuur.
Drie volslagen verschillende stukjes
die op wonderbaarlijke wijze in hetzelfde boek zijn terechtgekomen, uiteraard
samen met talloze andere woorden. Het aangekondigde Schaduw van de werkelijkheid is van de pers gerold en vanaf nu
verkrijgbaar bij de boekhandel.
Misschien is het goed hier iets over het boek te vertellen –
maar wat? Als ik de inhoud uit de doeken zou doen zou voor de lezer de
aardigheid eraf zijn, het verrassingselement geëlimineerd; en dat zou jammer
wezen. Maar wat kun je verwachten? Iets over het verband tussen graancirkels,
spoken, dominees, kunstschilders, boeren, plantsoenschoffelaars, verhongerende
negerkinderen en herders? Tja, moeilijke vragen te over.
Nee, laat ik me beperken tot een korte toelichting op de
titel; want die staat niet met zoveel woorden in het boek. Het had bijvoorbeeld
ook "Schemertijdmuziek" kunnen heten, maar dat bestaat al; "De veritate" eveneens. Een andere
mogelijkheid was "De dagen en de avonden", of kortweg "De
werkelijkheid". Maar de gekozen titel dekt het best de lading, aangezien
hij grondig in de tekst ligt verankerd.
Ga maar na: het woord "schaduw" komt –
samenstellingen meegerekend – 32 keer in het boek voor, het woord
"werkelijkheid" – samenstellingen niet meegerekend – 52 keer, het
woordje "van" zelfs 1947 keer en het woordje "de" niet
minder dan 4331 keer.
Waar nodig ontbreekt muzikale begeleiding niet. De herkomst
van aangehaalde liedteksten is op het internet te achterhalen.
Tot slot dit. Schaduw
van de werkelijkheid bevat een uittreksel uit mijn dagelijkse leven over
een tijdsspanne van bijna twee jaar. "Dagelijks" mag je ten minste in
zoverre letterlijk nemen, dat elke dag van de week een hoofdstuk vormt, zodat
het boek dus uit zeven hoofdstukken bestaat, hoewel zoals te verwachten was
niet in de gebruikelijke volgorde.
Rest mij u en jou veel leesplezier te wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten