Oormerkweigeraar

Onlangs was de Friese oormerkweigeraar Thom de Groot weer in het nieuws. Of nu ja, in het nieuws… slechts weinig media schonken aandacht aan het treurige gebeuren dat de Nederlandse Voedsel- en WarenAutoriteit achttien koeien en kalveren ophaalde van de boerderij in de buurtschap Goattum onder Grou. De meeste kranten beschouwen De Groot en zijn weinige medestanders als de laatsten der Mohikanen, wier strijd reeds als verloren moet worden beschouwd. Want De Groot en nog enkele tientallen boeren weigeren hun rundvee te oormerken.

Wie wel eens koeien ziet kent ze wel, die gele flappen die ze in hun oren dragen. Op deze oormerken staat het levensnummer waaronder het dier geregistreerd staat. Dat is handig voor de overheid, want zo kan niemand een koe kopen of verkopen zonder dit te melden bij Dienst Regelingen. Ook kunnen misstanden, zoals het hormoonschandaal in de jaren 90, waarvoor het oormerkenstelsel is opgezet, worden voorkomen. Voor de boer is het ook handig, want zo kan hij zijn dieren herkennen. Wie zijn dieren wil herkennen zonder oormerken en toch, zoals De Groot, meer dan 60 koeien houdt, moet een bonte verzameling vee hebben (dus niet allemaal van dezelfde kleurslag) en een goede boer zijn met oog voor zijn dieren.

Maar waarom zouden boeren hun dieren niet willen oormerken? Wel, dat leggen ze uit op www.koeienzonderoormerken.nl. De belangrijkste argumenten: dierenwelzijn: het oormerken van een kalf is pijnlijk, hoewel kort; en het oor wordt beschadigd ('verminking'); en schoonheid: die gele flappen zijn ontsierend; oormerkloze koeien zijn – inmiddels zeer zeldzaam – onderdeel van ons agrarisch erfgoed.

Nu bestond er destijds een uitzonderingsbepaling voor gewetensbezwaarde boeren. Maar het lelijke is dat nieuwe boeren niet mogen toetreden. Zodoende worden boeren als Thom de Groot, wier vader principieel oormerkweigeraar was, niet 'wettelijk erkend' en dus worden ze gekort in eventuele subsidies en toeslagen.

Nu gaat ineens het gerucht dat boer Thom zijn dieren slecht verzorgt en daarom moest op 14 februari een deel van zijn veestapel worden opgeladen en elders worden ondergebracht. Als dat waar is, is dat een vreselijk stomme zet van een boer die dierenwelzijn hoog in het vaandel heeft staan. Ik heb de bewuste koeien niet gezien, maar het lijkt erop dat de beschuldiging vals was, want vorige week, op 20 februari, meldde Omrop Fryslân dat veearts Rouwé, die een tegenonderzoek uitvoerde, tot de conclusie kwam dat alle achttien dieren gezond waren.

Hoe dan ook, ik ben van mening dat het weigeren van (runder)oormerken mogelijk moet blijven, mits de betreffende boer zijn vee en boekhouding in orde heeft. Ik denk niet dat als ik een paar koetjes zou aanschaffen ik als voorwaarde zou stellen dat ze oormerkvrij zouden moeten zijn (hoewel ze in elk geval hun hoorns nog zouden moeten hebben), maar ik vind het een schande dat een uitzonderingsbepaling voor gewetensbezwaarde boeren wordt afgeschaft. Ik weet niet wat u doet, maar ik teken de petitie.

Nella fantasia io vedo un mondo giusto,

Lì tutti vivono in pace e in onestà…