Het homoparadijs

Afgelopen zaterdag is Amsterdam Gay Pride weer van start gegaan, een jaarlijks evenement dat dit jaar duurt tot en met komende zondag 2 augustus. Een feestelijk evenement met een homocultureel karakter, aldus Wikipedia, vooral bedoeld om vrijheid en diversiteit te vieren. Amsterdam Gay Pride trekt elk jaar vele tienduizenden tot maar liefst enkele honderdduizenden bezoekers (vorig jaar driehonderdduizend) en is duidelijk bedoeld om aandacht te vragen voor andere seksuele geaardheden, vaak samengevat onder de afkorting LHBTi (lesbisch, homo, bi- en transseksueel (en interseksueel)) – immers, niet iedereen is hetero, en dat mag ook benadrukt worden, vindt Nederland sinds de jaren '70, met Amsterdam voorop. Overigens is de Amsterdam Gay Pride niet zoals Gay Prides in het buitenland een protestdemonstratie; de Nederlandse variant daarvan is de Roze Zaterdag die elk jaar eind juni in een wisselende stad ergens in het land wordt gehouden.

 

Tijdens Amsterdam Gay Pride hangt aan de Westertoren een grote regenboogvlag, symbool voor culturele en seksuele diversiteit. Op de eerste zondag wordt een 'roze kerkdienst' gehouden (gisteren dus). Hoogtepunt van het festival is de botenparade die komende zaterdag weer door de Amsterdamse grachten zal varen. Een vrolijk, kleurrijk gebeuren met veel extravagant uitgedoste anders geaarden. Het zijn bepaald niet alleen homo-organisaties en dergelijke die hieraan deelnemen; ook serieuze bedrijven en zelfs overheidsinstanties, zoals ING Bank, PostNL en de Politie varen mee.

Zo waren er vorig jaar postbezorgers met een roze hoedje en een shirt met de tekst "met liefde bezorgd". Het spijt me, maar zo krijg ik bij "liefde" en vieze smaak in mijn mond. Ik moet zeggen dat hét Nederlandse postbedrijf wat mij betreft niet wint aan respect door dit evenement te sponsoren. Maar het gekste nog vind ik dat de Politie 'blauw' en 'roze' wil mengen en daar nog trots op is ook. Ikzelf ben eerder trots op rechercheur Remco de Jong die vorig jaar in opspraak kwam nadat hij via Twitter (wat ik op zich een dwaas medium vind) had gereageerd op een artikel in Elsevier, waarin de parade "een vrolijk vertoon van Hollands Glorie" werd genoemd, met de opmerking dat het "een smerige vertoning" was waarbij de term "Hollands Goorie" beter paste.

In het Engels is het woord "gay" (vrolijk) al onbruikbaar geworden. In Nederland dreigt de kleur roze nare assosiaties te krijgen.

 

Kijk, we moeten homofielen (letterlijk: "gelijke vrienden") met respect benaderen. Ze hebben het al moeilijk genoeg in een heterofiele omgeving. Grapjes over homo's vind ik even smakeloos als een homoparade. Maar homoseksualitieit en andere geaardheden blijven een afwijking, net als pakweg onvruchtbaarheid, een erfelijke ziekte of het ontbreken van een paar tenen. Zaken waar een weldenkend mens niemand die ermee behept is om uitlacht, maar ook zaken waar je niet trots mee te koop ga lopen. Want ga maar na: als de hele mensheid homoseksueel geaard was zou onze soort binnen de kortste keren uitgestorven zijn. Wie zich zorgen maakt om overbevolking, laat die lekker vrijgezel blijven, homo of hetero.

 

Amsterdam is trots op de titel "homohoofdstad van Nederland" en betreurt het niet langer homohoofdstad van Europa te zijn. Het is echter de vraag of alle homofielen het daarmee eens zijn.

In de Amsterdamse politiek is net als elders over allerlei zaken verschil van mening, maar er is één punt waarover alle partijen (inclusief het CDA) het eens zijn: homo-emancipatie – het Roze Stembusakkoord. Afgelopen maart werd in een commissievergadering het plan geopperd om op Sail Amsterdam (19-23 augustus) een roze bootje in te zetten. Dit riep echter weerstand op vanuit 'onverwachte' hoek: VVD- raadslid Rik Torn, zelf homo, vond dit een slecht idee: “… ik denk dat je daar homo's ontzettend mee tekortdoet en ontzettend mee stigmatiseert, (…) want homo's zijn gewoon mensen.”

De homoparades zullen ten minste één ding bereiken: de stereotiepe homo wordt een viezerik in een roze zwempak, in plaats van een gevoelige jongen die zich meer tot jongens dan tot meisjes aangetrokken voelt. Het is maar hoe je als homo bekend wil staan.

 

'Uit de kast komen' en anderen daartoe aanjuichen is een rage; in ons land heerst onbegrip voor hen die er anders over denken. Dit ervoer Thony Kraamer, een heldhaftige homofiele jongen die in het tijdschrift De Oogst vertelde waarom hij zijn homofiele geaardheid niet wilde praktiseren. Nogmaals, een anders geaarde moeten we met respect bejegenen, maar we hoeven hem, haar of 'het' niet aan te moedigen zich op al dan niet perverse wijze te gaan uitleven. Maar dat begrijpt de gemiddelde moderne Nederlander niet. Gebrek aan zelfbeheersing wordt tot deugd verheven. Dat is wat de homoparade is eis eis eis

 

Homo, word mens!