Franse waanzin

Ik zeg wel eens wat onaardigs over Nederland en Amerika, maar Frankrijk is geen haar beter. Mogelijk zelfs nog krankzinniger.

Misschien begrijp je al waar ik op doel: het boerkiniverbod op Franse stranden. Eigenlijk te idioot voor woorden en daarom zal ik er ook slechts weinige aan besteden, maar het zou niet goed zijn als mensen hierover in onwetendheid verkeerden, vandaar dat ik toch meen erover te moeten schrijven, zie je?

In tweeëndertig Franse gemeenten is een boerkiniverbod ingesteld. In vier hiervan is daadwerkelijk overgegaan tot het beboeten van moslima’s die in verhullende zwemkleding op het strand verschenen. Kennelijk is het op stranden verplicht halfnaakt te zijn. Zorg er dus voor je te hebben uitgekleed voordat je het strand betreed…

Of zit het anders? Het zit een beetje anders. Een boerkini wordt namelijk gezien als een religieuze uiting, en dat is sinds enige jaren verboden in Frankrijk. Een kruisje om je hals, bijvoorbeeld, kan je ook op een boete komen te staan. Zo bekeken niet verwonderlijk dat de politie van Nice erop gewezen werd dat er nonnen in habijt op het strand liepen. Ook die werd dus duidelijk gemaakt niet welkom te zijn.

Waarom zou dat echter alleen gelden voor het strand? De straat is ook een openbare gelegenheid; het ligt dus in de lijn der verwachting als nonnen of monniken in hun ordekleed ook de toegang tot de straat wordt ontzegd. Want Frankrijk heeft niet alleen de oorlog verklaard aan de moslims – wat het tot een logisch doelwit maakt van terroristische aanslagen – maar aan alle godsdienst. Dat is al begonnen met de Franse Revolutie in de achttiende eeuw – Ni Dieu, ni maître – en dat heeft zich geleidelijk verder doorgezet, de laatste jaren in stroomversnelling. Als het zo doorgaat volgt Frankrijk Turkije. “Turken zijn schurken,” zei me laatst iemand – zoals ze tekeer gaan tegen de Koerden in Syrië – en dat geldt zeker voor het kwade genius, Erdogan, met zijn politieke zuiveringen. Fransen zijn trouwens ook niet sympathiek – verkoop hen een machine waaraan op een dag iets kapot gaat, en ze blijven erover klagen tegen hun buren, ook als het gemaakt is; heel anders dan bijvoorbeeld Duitsers.

Maar zelfs in Frankrijk wonen nog weldenkende mensen. Enkelen van hen hebben een rechtszaak aangespannen tegen het boerkiniverbod, met als uitkomst dat de Franse Raad van State in een voorlopig besluit heeft geoordeeld dat het verbod ingaat tegen de burgerlijke vrijheden, zoals de krant het verwoordde. Het laatste woord is er nog niet over gezegd, maar het is te hopen dat gezond verstand en medemenselijkheid zullen zegevieren over de Franse godsdienstfobie die zomaar kan uitlopen op Duitsland-in-de-jaren-30-toestanden, met alle gevolgen van dien.