Schepping en evolutie (1): Minderwaardigheidscomplex

,,Dus, Evert, jij gelooft dat God de wereld geschapen heeft.”

,,Jazeker. En jij stam van de apen af. Sja, ik zou bijna zeggen: "Dat is je aan te zien", maar dat is flauw. Na, maar dan ben je wel in de aap gelogeerd, zeg. ‘k Heb werkelijk een beetje medelijden met je.”

,,Maar jij stamt net zo goed van de apen af.”

,,Ik? Geen sprake van. Ik stam via de Saksen af van Jafet die de Zondvloed overleefde, en uiteindelijk van het eerste mensenpaar dat door de Schepper Zelf ontworpen, gebouwd en tot leven gewekt is. En het is niet slim dat jij je die eer wil ontzeggen. Maar jij meen dat je niet anders kun. De evolutietheorie is eigenlijk een minderwaardigheidscomplex.”

,,Ho ho. Volgens ons wordt het allemaal steeds beter.”

,,Ja ja. Ons voorgeslacht is al niet om over naar huis te schrijven en vervolgens vormen wij ook maar een tussenstapje. Dat bovendien toevallig zo gekomen is, er had net zo goed wat anders uit kunnen komen. Wat ík echter geloof is dat de mens zodanig ontworpen is dat hij optimaal kan functioneren.”

,,En die al die rudimentaire organen dan, en al dat junk-DNA?”

,,Zoveel functieloze organen zijn er helemaal niet, er blijft steeds minder over waarvan nog geen functie bekend is, ook in het DNA. Maar wát er is, dat kan heel goed een bewijs zijn van degeneratie. Want hoewel wij geloven dat de mens de kroon op de schepping is, worden we tegelijkertijd weerhouden van hoogmoed door de wetenschap dat het onze eigen schuld is dat er van die magnifieke wezens van destijds niet zoveel meer over is. Toch is dit sombere verhaal niet het eindpunt, want ooit wordt de oorspronkelijke toestand hersteld. Dat geloof ik omdat de Bijbel dat zegt en het is gebleken dat die een betrouwbare bron is. Over het verleden, ja, omdat het voor een groot deel een geschiedenisboek is, maar tegelijkertijd is het een eenheid waarin alle schrijvers die eraan gewerkt hebben mede geput hebben uit dezelfde bron: de kennis van God.”

,,Jaja.”

,,Daar zijn duidelijke aanwijzingen voor; daar kunnen we het later nog over hebben. In elk geval is dit stukje bovennatuur dat meespeelt op de achtergrond een bron van kennis die alle andere bronnen ver achter zich laat, en die dus ook betrouwbare uitspraken zal doen over de toekomst. Het lastige is echter dat de natuurkunde hier niks mee kan; de natuurwetenschap kan geen uitspraak doen over het al dan niet bestaan van God, net zo min als dat ze zinnige uitspraken kan doen over de economie of over de taalkunde: het valt buiten haar onderzoeksveld en haar instrumentarium is niet geschikt om met dergelijke kwesties om te gaan, net zo min als een kettingzaag geschikt is om luchtdruk te meten.

,,Uiteindelijk kun je als je eerlijk ben niet meer om de conclusie heen dat God de wereld heeft geschapen, of op z’n minst de organismen.”

,,Dat is me veel te simpel. Met zo’n bewering kun je elke moeilijkheid elimineren.”

,,Te simpel? Een belangrijk kenmerk van de wetenschap is dat ze voortdurend zoekt naar de eenvoudigste formule om zo veel mogelijk feiten te verklaren. Welnu, die formule bestaat, en luidt als volgt: Bêreesjieth baraa Elohiem eeth hasjamajiem weëeth haäarets.

Misschien klinkt dat nogal magisch, maar dat komt dan alleen maar doordat je geen Hebreeuws ken. Kijk, de wetenschap is op zoek naar de Theorie van alles. Maar die is er al, en dit is ‘m. In het begin schiep God de hemelen en de aarde.”