maandag 3 oktober 2016

Jood onder de naties (inleiding)

Met etiket – "Bezet"

1. Er is een land waarin technologie hoogtij viert. Een land waarin de emancipatiedrang zo ver is doorgeschoten dat ook vrouwen dienstplichtig zijn. In dat land wordt één op de vijf ongeboren kinderen vermoord en wordt een abortus provocatus door de staat betaald. Het is een grotendeels seculiere staat waarin atheïsten het gemakkelijker hebben dan bepaalde godsdienstige stromingen. Het is één van de weinige democratieën in een regio waar democratie naar het zich laat aanzien niet thuishoort, en is nauwelijks in staat zijn eigen bevolking een goede levensstandaard te bieden: in de hoofdstad leeft een derde deel van de bevolking onder de armoedegrens.

Boycot, desinvesteringen, sancties! Dat wordt door steeds meer mensen geroepen, met betrekking tot het bovengenoemde land. Ik snap dat wel, gezien de genoemde zaken. Technologie, vrouwenemancipatie, abortus, secularisme, democratie: stuk voor stuk verwerpelijke zaken.

2. Er is een land dat als bijna het enige in de regio godsdienstvrijheid garandeert voor zijn inwoners. Een land waarin de levensstandaard beduidend hoger is dan in zijn buurlanden. Dat land, de eerste vaste thuishaven voor een volk dat twintig eeuwen lang overal ter wereld bloedig is vervolgd, wordt als enige ter wereld vanaf het begin van zijn bestaan bedreigd met vernietiging. Het heeft voornamelijk vijanden, vooral in zijn onmiddellijke omgeving, die het geen ogenblik met rust laten. De VN is dat land opmerkelijk slechtgezind: ongeveer de helft van het totaalaantal resoluties ooit tegen een staat aangenomen is gericht tegen dat land.

Boycot, desinvesteringen, sancties! Dat wordt door steeds meer mensen geroepen; er is zelfs een heuse BDS-beweging in het leven geroepen die wereldwijd steeds meer aanhang krijgt en – opnieuw – gericht is tegen bovenbedoeld land. Het is namelijk hetzelfde land als onder 1; maar nu begrijp ik het niet meer.

Een boevenstaat moet het zijn, Israël. De BDS-beweging roert zich dan ook geducht en heeft in Europa al etikettering van levensmiddelen uit "de bezette gebieden" weten te bewerkstelligen. Het begin is er.

Onlangs overleed de Israëlische oud-president Shimon Peres, "de laatste der stichters van de staat Israël". Wordt het nu ook tijd die staat zelf ten grave te dragen? Of gaat dat te ver en moet het land worden opgedeeld in een Israëlische en een Palestijnse staat? Als je 'objectieve' media als Wikipedia moet geloven is dat al het geval. Waarom is er dan nog geen vrede, want die zou toch komen zodra de Palestijnen een eigen staat hadden? Kunnen we evenwel binnenkort het einde van de gewelddadigheden tegemoetzien, of zijn de Joden ál te schurkachtig? Wat zijn dat eigenlijk voor lui? En Palestijnen?

Wie zelfstandig (en kritisch) nadenkt merkt dat mensen elkaar vaak domweg napraten. Economische crisis. Calorieën zijn ongezond. Russen zijn slecht. Dat jurkje vind ik niet mooi, want het is uit de mode. Geloven in hemel en hel is niet meer van deze tijd. De SGP is een slechte partij, kijk naar het vrouwenstandpunt. Israël is een slecht land, kijk naar het nederzettingenbeleid.

Kom, laten we eens op onderzoek uitgaan. Het wordt tijd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten