Spelling verandert voortdurend. Vanaf 1804 werden daar
officiële regels voor uitgevaardigd, in 1954 voor de derde keer veranderd en meteen
vastgelegd in het eerste Groene Boekje (eigenlijk:
Woordenlijst Nederlandse Taal). In
2015 moet het Groene Boekje IV verschijnen. Daarin verandert niet veel ten
opzichte van zijn voorganger, maar dat was bij II en III wel anders.
Neem de beruchte tussen-n-regels. Die werden in 1995 dusdanig
onlogisch en riepen dermate veel weerstand op dat er tien jaar later twee
nieuwe spellingsgidsen verschenen: het Groene Boekje III, waarin onder meer de
tussen-n-regel werd bijgewerkt, en het Witte
Boekje, een alternatieve spellingsgids die inmiddels ook als zodanig wordt
erkend. Het Witte Boekje was ook een protest tegen alweer een
spellingswijziging – het onderwijs kon het onderhand niet meer bijbenen, laat
staan de gewone man.
Ik verwacht dat u van mij nu goede raad verlangt: welk van
de twee moeten we volgen? Nu, wat je zeker van mij kunt verwachten is een tegendraadse
opvatting, dus daar past het Witte boekje wel bij. Maar als het erop aankomt
valt die tegen. Wat de tussen-n-regel betreft heeft het min of meer
vastgehouden aan de onlogische regel uit 1995, terwijl een werkelijke verslechtering uit het Groene Boekje
III wel werd overgenomen: het verdwijnen van het koppelteken uit drievoudig
samengestelde zelfstandige naamwoorden. Zo behoorde je een gids voor wilde
planten te schrijven als "wilde-plantengids" en een lid van de Tweede
Kamer als "Tweede-Kamerlid". Nu is dat "wildeplantengids"
respectievelijk "Tweede Kamerlid". Niet erg logisch.
Daarom wordt het hoog tijd voor een nieuwe spellingsgids,
met logische regels die tenminste te leren zijn voor een buitenstaander. Gezien
de kleuren die u omringen zou een oranje
boekje misschien voor de hand liggen, maar dat zou niet erg oorspronkelijk
zijn: er zijn al minstens drie verschillende Oranje Boekjes in omloop of in de
maak. Daarom alvast het betere titelvoorstel voor de betere spellingsgids: het Kornalijnen Boekje. Kornalijn is de
oude naam van Carneool, een prachtige oranje of rode variant van de edelsteen
Chalcedon.
Aan welke regels moeten de woorden in het nog te schrijven
Kornalijnen Boekje (dus niet "het Kornalijnenboekje") dan voldoen?
Wel, kortweg: aan de officiële spellingsregels, maar met de volgende
uitzonderingsbepalingen:
- samengestelde zelfstandige naamwoorden: met koppelteken, bijv. "lange-afstandsloper"; ook bijv. middelbare-scholier, ter-beschikkingstelling; samenstellingen met een hoofdletterwoord met kleine letter of koppelteken, bv. Bijbel – bijbelverhaal, Zoeloe – Zoeloe-vrouw
- taalnamen en topografische namen: aanduidingen als "Vlaams Nederlands" en "Zeeuws Vlaanderen" zonder koppelteken (in tegenstelling tot bijv. "Oost-Pruisisch")
- redengevend en oorzaakaanduidend voegwoord: de ten onrechte afgeschafte regel in ere herstellen: "omdat" bij reden, "doordat" bij oorzaak (bijv. "Het is licht in huis doordat de zon schijnt"; met "omdat" zou je suggereren dat je omdat de zon schijnt de lampen aangedaan heb, wat vreemd is)
- het telwoord 1: altijd als "één", ter onderscheiding van het onbepaald lidwoord (in samenstellingen, zoals "opeen" geen accenttekens, want "een" kan niet in samenstellingen voorkomen)
- stam+t bij tweede persoon enkelvoud: afschaffen de regel van "jij hebt" – "heb jij"; in beide gevallen zonder t is logischer
- voornaamwoorden voor God: niet alleen persoonlijke, maar ook andere voornaamwoorden met hoofdletter (bijv. "De Eeuwige beloofde Zijn volk een land van melk en honing")
- enkele bijzondere woorden: bijv. "rassisme" i.p.v.
"racisme"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten