Volgens kardinaal Eijk, de ‘baas’ van de rooms-katholieke
kerk in Nederland, is een Tweede Pinksterdag wat hem betreft niet nodig en in
zijn kerk niet eens een officiële feestdag. Dat was koren op de molen van een aantal
kerkhaters in de media, die vervolgens de synodevoorzitter van de Protestantse Kerk
in Nederland (PKN), domina Van den Broeke, vroegen naar haar mening. Die gaf
eveneens aan de tweede feestdag wel te willen inwisselen voor een joodse en een
islamitische feestdag, zij het met de nuancering het wel jammer te vinden.
Wat moeten we hiervan vinden? Hoe zinvol is eigenlijk die
tweede feestdag? Om te beginnen is die pas later toegevoegd aan Kerst, Pasen en
Pinksteren. Een nutteloze toevoeging? Toch niet, zoals we zullen zien.
Pinksteren, wie weet nog waar dat over
gaat? Zowat niemand, dus niet gek dat hier de discussie begint. (Tussen
haakjes: misschien een weinig geestelijke uitspraak, maar ik kan me niet aan de
indruk onttrekken dat Eijk en Van den Broeke niet erg Geest-vervuld zijn als ze
zich zo op sleeptouw laten nemen door de belhamels of er zelf eentje worden.) En
de kans lijkt me groot dat de Tweede Pinksterdag op termijn inderdaad zal
worden afgeschaft, waarna Tweede Paasdag en later Tweede Kerstdag zullen
volgen. En wat komt daarvoor dan in de plaats? Bevrijdingsdag opwaarderen tot
echte nationale feestdag, zoals Eijk voorstelt is een goed idee, al hoeven we
daar wat mij betreft niet mee te wachten tot Tweede Pinksterdag het veld heeft
geruimd. Of anders een joodse feestdag; denk bijvoorbeeld aan het Wekenfeest
dat ergens rond de vierde eeuw door ons Pinksteren is vervangen. Akkoord. En een
islamitische feestdag? Neen. Daar moeten we de grens trekken. Moslims in
Nederland, goed; hoofddoeken, welkom; moskeeën, vooruit. Maar Nederland,
gebouwd op een joods-christelijk fundament, zou er zeer onverstandig aan doen
de islam te verheffen tot een ‘staatsgodsdienst’ door één van haar feestdagen
tot landelijke vrije dag uit te roepen. Dat zou werkelijk misplaatst zijn,
doorgeschoten multicultigedrag en een minachting voor onze geschiedenis.
Nu ben ik bepaald geen feestbeest en wat mijzelf betreft
mogen alle feestdagen (met inbegrip van verjaardagen) ‘umsgelieks’ worden
afgeschaft. Maar wat je weggooi ben je kwijt en ik denk dat het voor de
samenleving als geheel heilzaam is om een aantal gezamenlijke feestelijke gedenkdagen
te vieren. Niet alleen voor degenen die – in geval van een christelijke
feestdag – naar de kerk willen gaan, maar evenzeer voor degenen die daar geen
kaas van hebben gegeten, omwille van hun algemene ontwikkeling en om het maatschappelijk
welbevinden, zoals ook een landelijke vrije zondag voor iedereen van niet te onderschatten
waarde is.
Maar als we die tweede dag afschaffen is de eerste er toch nog?
Nou, niet lang meer. Want zonder de tweede Paas- of Pinksterdag verschilt de eerste
voor de meeste mensen (al of niet kerkelijk) nauwelijks van een gewone zondag
en kan dan wat hen betreft ongetwijfeld net zo goed worden afgeschaft; het is
die verlenging van het feest die mensen herinnert aan het bijzondere karakter.
Dit nog afgezien van het plezier dat mensen beleven aan het ‘Pinksterweekend’,
voor vakantie, een conferentie of wat dan ook, juist in deze mooiste tijd van het
jaar. En plezier®welbevinden
is economisch van onschatbare waarde.
Kortom: afschaffen is een slecht plan. En dat de PKN dat
niet volmondig onderschrijft geeft voor mij aan dat die organisatie de naam "kerk"
nauwelijks meer waard is, tenzij "kerk" iets betekent als "machtsinstituut"
of "religieus genootschap". Het wordt tijd dat ik mijn PKN-lidmaatschap
opzeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten