Ik hoor soms zeggen dat christenen niet evangeliserend genoeg zijn. Wat nou, denkt u misschien, nog veels te veel naar mijn zin. Maar dat negeer ik even brutaalweg en vraag me dan hardop af wat de oorzaak van eerstgenoemde uitspraak kan zijn. Is het geloof voor veel christenen gewoon niet belangrijk genoeg om er met anderen over te praten, of zijn ze bang voor een afwijzende reactie, of hebben sommigen misschien al genoeg van dergelijke afwijzende reacties gekregen om nog illusies te koesteren dat het enige zin heeft om ongelovigen van de meerwaarde van het geloof te overtuigen?
Dat laatste valt ook niet mee, moet ik zeggen. Er zijn heus wel christenen, heel wat zelfs, die door het geloof werkelijk gelukkig geworden zijn, voor wie het echt toegevoegde waarde heeft, maar ook de tegenvoorbeelden zijn er, en je kun ook van willekeurig welke andere liefhebberij gelukkig worden, zij het op een ander niveau.
Het grootste verschil zit hem echter in het hiernamaals – en daarover zijn zelden of nooit getuigenverklaringen te horen. Wel hebben christenen uit betrouwbare bron redelijk wat gegevens daarover kunnen vernemen, alsmede de spelregels die gelden in de kosmische wedstrijd waarin mij met z'n allen verwikkeld zijn.
Is er een hemel en een hel? Ik ben overtuigd van wel. Niet erg modieus, hè? Des te groter is de kans dat ik gelijk heb. Of nou ja… het gaat niet om mijn gelijk, maar om dat van een groot deel van de wereldbevolking. En ook dat is op zich niet van belang. Het is overigens een teken aan de wand dat steeds meer christenen vraagtekens zetten bij het bestaan van de hel. Maar het probleem is dat zij niet meer begrijpen waar het om gaat. Het gaat om rechtvaardigheid.
Hier in het Nederland van de eenentwintigste eeuw hebben we makkelijk praten, maar leg je oor eens te luisteren in Zimbabwe, Iran, Noord-Korea, het Spanje van de zeventiende, het Nederland van de achttiende of het Duitsland van de twintigste eeuw, om maar een paar willekeurige voorbeelden te noemen. Grote kans dat je dan overtuigd raak van het belang van een laatste oordeel, waar dingen rechtgezet worden waarop kleine mensen geen invloed kunnen uitoefenen.
Het kan best wezen dat de Opperrechter dan iets andere maatstaven aanlegt dan wij zouden doen, maar vermoedelijk heeft Degene die kien genoeg was om de onmetelijke kosmos uit te denken tot op het niveau van atomen en wie weet hoeveel dieper nog, ook wel nagedacht over de maatstaven voor rechtvaardigheid. Een deel, misschien een samenvatting daarvan, is ooit vastgelegd in de onontkoombare Bijbel. Misschien ben je nog niet helemaal overtuigd,
maar als dit alles wél bestaat
is het voor jou nog niet te laat.
(Dat geldt ook voor jou, Jan.)
Het gaat er alleen om de wedstrijd te spelen volgens de regels van het spel. En verkijk je niet op het kleine zichtbare stukje van de werkelijkheid,
want de hemel is niet hier;
drink dat niet weg met wijn en bier…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten