maandag 29 mei 2017

Graancirkels, wie maalt er nog om? (afl. 3)

Spannende verhalen in de aflevering van vorige week, maar wat moet je ermee? Ooggetuigenverslagen die zeker tot de verbeelding spreken. Maar je zou ze de kost moeten geven die ze met gemak terzijde schuiven: “De verbeelding zal hen wel parten gespeeld hebben.”
Nu moet je van mij niet verwachten dat ik hier een sluitend bewijs zal leveren waarom die verhalen wel betrouwbaar zijn of juist niet. Graancirkels zijn namelijk veel te geheimzinnig om in een schema gevangen te kunnen worden.
En ze zijn er al eeuwen.

De Zoeloe-sjamaan Credo Mutwa vertelde aan onderzoeker Andreas Müller dat in Afrika al meer dan vierduizend jaar graancirkels ontstaan. In het Zoeloe worden ze "izishoze zamatongo" genoemd, tekens van de goden.
In 815 schreef Agobard, de bisschop van Lyon, over graancirkels in zijn omgeving, waarvoor hij buitenaardse 'Magoniërs' verantwoordelijk achtte.
In 1678 verscheen in een Engelse krant een verhaal over een graancirkel, met een afbeelding van een duiveltje dat met een zicht een kring in het staande graan maait.
Verscheidene boeren in Nederland vertellen hoe ze als kind op het land van hun (groot)ouders in graancirkels speelden. “De elfjes hebben weer kermis gehad,” zei men thuis dan.
Tegen het einde van de jaren zeventig kwam er een kantelpunt: er ontstonden steeds meer graancirkels, in steeds complexere vorm. En er kwamen ‘graankunstenaars’.

Wekenlang werken Remco Delfgauw en een groep handlangers aan een project dat de grootste graancirkel ter wereld moet opleveren. Regelmatig komen ze samen rond tekentafel en computer om de plannen door te spreken. Dan, op de avond van 6 juli 2009, worden de laatste voorbereidingen getroffen, want het ontwerp is klaar. Vijftig man telt de groep nu die de formatie in een Zeeuwse graanakker moet platleggen, verdeeld over zes ploegen die elkaar moeten aflossen tijdens het zware werk. Met busjes vol spullen en mensen rijden ze in het donker naar het veld, waar ze via trekkersporen het land in lopen, met GPS de coördinaten uitzetten om vervolgens met behulp van pvc-buizen de juiste banen en cirkels graan plat te leggen. Er wordt zorgvuldig gewerkt om zo min mogelijk sporen achter te laten. Vóór zonsopkomst is de klus geklaard en als het dag wordt onthullen luchtfoto’s een reusachtige vlinderformatie. Project Atlas trekt de aandacht van de media. Delfgaauw heeft bewezen dat graancirkels door mensen worden gemaakt; want tot nu toe werd aangenomen dat buitenaardsen de boosdoener waren.

Vreemd genoeg zijn er nog steeds mensen die geloven dat de meeste graancirkels door buitenaardsen worden gemaakt. Zijn die lui dan echt zo dom?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten