dinsdag 15 augustus 2017

Graancirkels, wie maalt er nog om? (afl. 12)

Een nieuwe tak van onderzoek werd geboren: ufologie. De geopperde mogelijke verklaringen voor de vele gemelde ufo-waarnemingen zijn onder te verdelen in drie categorieën:

  1. Militaire luchtvaartuigen, weerverschijnsel, verbeelding of soortgelijke logische verklaring. Dit is waarschijnlijk waar voor de meeste ovo-waarnemingen, maar, zo stellen Ross, Samples en Clark in hun boek Lights in the Sky and Little Green Men: "Respected ufologists agree that there must be something real at the bottom of some UFO reports." Wat is dat 'werkelijke'? Op het internet merkt iemand op: "Uit het oog wordt verloren dat de wetenschap ook stelt dat het bestaan van intelligente levens vormen buiten de aarde zeer waarschijnlijk is en bovendien dat 95% van de materie, die aanwezig is in het heelal, blijkens de zwaartekracht, niet zichtbaar is en geen interactie toont met de andere wetten van onze fysica."
  1. Buitenaardse wezens. De Dogon-stam telt nauwelijks tweehonderdduizend leden en leeft in een uithoek in het Noord-Afrikaanse Mali. Hoewel de Dogon betrekkelijk modern leven zijn ze niet in het bezit van hoogdravende wetenschappelijke geleerdheid. Daarop is echter één uitzondering. Reeds honderden jaren beschikken de Dogon-priesters over nauwkeurige kennis van het sterrensysteem van de Sirius – waartoe naast de bekende Sirius A en B nog een derde ster zou behoren – waaronder de omwentelingstijd van de betreffende sterren en het feit van de grote dichtheid van Sirius B, de ster waarop volgens de overlevering de schepping begon. Lang geleden bezocht een ruimteschip vanaf die ster de (mogelijk oorspronkelijk uit Griekenland afkomstige) Dogon, waarmee zij in contact kwamen met een soort 'amfibische' goden – half vis, half mens – zoals ook de Babyloniërs kennen. Dit komt overeen met wat ontvoerders en andere buitenaardse wezens zelf zeggen als ze in contact komen met mensen: dat ze deel uitmaken van een duizenden jaren oude, hoog ontwikkelde beschaving ver in het heelal. En dit komt overeen met wat alternatieve oudheidkundigen ontdekten over de herkomst van de oude goden van Babylonië, Egypte enzovoort: dat die een herinnering zijn aan buitenaardse bezoekers in een ver verleden. Alleen, hoe kunnen die door het universum reizen? Ossebaard denkt aan wormgaten, een kosmologische hypothese omtrent 'kromming van ruimtetijd' waardoor het mogelijk zou zijn in een mum van tijd ongelooflijke afstanden te overbruggen (op sommige NASA-foto's zouden moederschepen te zien zijn op weg naar Aarde). Alleen biedt dat nog geen verklaring voor hoe ze de kosmische straling kunnen overleven, alsmede voor het feit dat er elders in het heelal überhaupt leven kan voorkomen. Daarom denken Ross, Samples & Clark, evenals Gary Bates in zijn boek Alien Intrusion and the Ufo Connection, aan iets anders:
  1. Interdimensionale wezens. Dat zijn wezens die niet zijn gebonden aan ons drie-dimensionale heelal, en dus niet op een verre planeet leven, maar vanuit een hogere dimensie wanneer ze maar willen onze wereld kunnen binnendringen. Misschien zijn deze wezens drie-dimensionaal, misschien niet, daar kom je niet achter; het spreken in dimensies is trouwens slechts een poging het onbevattelijke bevattelijk te maken. Maar dat er een hogere, noem het geestelijke, wereld bestaat, dat staat buiten kijf. En dat die wereld contact kan maken met de onze eveneens. Lees de Bijbel. Lees Ouweneels Het domein van de slang, of één van de andere gedegen boeken die over dit onderwerp zijn verschenen. Volgens genoemde bronnen bestaat die hogere wereld uit een lichte en een duistere kant en het heeft er alle schijn van dat het hele 'buitenaardse' deel van zowel het ovo-gebeuren als van het graancirkelfenomeen tot slechts één van beide kampen behoort. Welk dan, licht of donker, goed of slecht?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten